ZAWSZE TYLKO NADZIEJA.........MAM DOSC

Nie wiem od czego zacząc. Generalnie chodzi o osoby, które czasem widuje ale ich nie znam. Otóż jest pewien chłopak, którego dośc często widywałam. Po jakimś czasie przestałam. Problem w tym, ze on mi się bardzo wizualnie podoba, odniosłam wrażenie, że ja jemu też. Takie sytuacje są dla mnie bardzo męczące, bo nie potrafie o takiej osobie przestac myślec. I wolałabym nie widywac osób, ktorych i tak nigdy nie poznam. Kiedy zapomniałam już o wspomnianym przeze mnie chłopaku nieoczekiwanie na niego wpadłam. I znowu się zaczeło, teraz będe przez conajmniej kilka dni o nim myślec. Jestem zła, że od życia dostaje zawsze tylko namiastke pragnień. Wiele razy przechodziłam przez podobną sytuacje. Wiele energii wtedy trace. Nie chce takiego życia. Wolałabym nie spotykac osób, które wzbudzają we mnie zainteresowanie skoro i tak nigdy ich nie poznam. Niestety pozostaje mi zawsze to samo, czyli łudzenie się nadzieją, która jak wiadomo, jest matką głupich.

Czy tylko ja tak mam? czy moze ktoś z Was ma podobnie?

nie łam się ...choć wiem co czujesz, sa ludzie którym los, życie gra na uczuciach...daje cos i zabiera, pozwala poznać kogoś zachłysnąć sie uczuciem...i odbiera go w różnych formach....tez czasami mam wrazenie że ktos na górze rozdaje karty...ale mi ciągle te beznadziejne.... w każdym razie jeśli Cie to pocieszy to nie jestes sama....

Dzięki za pocieszenie GDN-on

Doskonale Cię rozumiem. Najgorsze jest to, że takie same sytuacje jak Tobie, zdarzają mi się cały czas. Czasem mam wrażenie że ciąży nade mną jakieś fatum, a im mocniej staram się z tym walczyć, tym jest gorzej:(Już nie wiem co robić...

Może to wyda się dla niektórych głupie ale czasem czuje się jakby ktoś rzucił na moje życie klątwe.

To wcale nie jest śmieszne.Też mam takie wrażenie:(Ostatnio coraz częściej.