Szara rzeczywistość odbiera mi wszystko

Ciągle tylko praca, nauka, ganianie za wszystkim i niczym. Coraz większy stres. Niemożliwość zrelaksowania. Uciekające resztki radości. Zgorzknienie. Zmęczenie, które nie mija po nocy. Problemy z weną.Totalny brak koncentracji. Wzajemne przenikania światów. Nic nie mogę zrobić, nic. Wszystko wypada mi z rąk. Kiedyś pełna życia i kreatywna, teraz nie mogę się nic zadowolić. I co mam z tego, że tak latam, że tak się staram? I tak szara rzeczywistość przysłania mi wszystko inne...Jest szansa na zmiany ?

Powinno być niczym' ehh

I pomyśleć, że w wieku 23 lat takie myśli...Nienawidzę tej dorosłości...

znajdz odskocznie od rzeczywistosci, jakies hobby, albo cos, co pozwoli Ci sie wyzyc i zmeczyc - chocby silownia albo fitnes - sama sie zdziwisz ile to daje energii i ochoty na zycie

Straciłam dziewictwo jak miałam 16 lat.

Dla mnie taką odskocznią było pisanie opowiadań i wierszy, rysowanie, malowanie, fotografia, ale teraz brakuje mi weny. Nawet książki nie wciągają mnie tak, jak to było kiedyś. Wszystko jest takie nijakie, pozbawione czaru.

I jeszcze te podszywy...co za koszmar.

Nawet po powrocie do domu nie mogę zapomnieć o pracy i nauce. Za bardzo przesiąknęłam tym towarzystwem, ich problemami i teraz nie mogę się od tego uwolnić.

Ja już dłużej nie mogę ! Gdzie jest moja ciekawość świata, gdzie jest moja wena? Gdzie jest świat, który był dla mnie zapomnieniem ?

Czy nie ma tu kogoś, kto mógłby pomóc ? Specjalnie tutaj napisałam, a z tego, co widzę, to mój temat jest olewany...

napisz kiedy straciłaś dziewictwo a pomogę

Nie podszywaj się pode mnie. Poza tym, gówno ci do tego, kiedy straciłam czy raczej nie straciłam dziewictwa...

dziewictwo'. a zresztą...chuj z wami wszystkimi...

no i spierdalaj gruba dupo