Życie samotnika

Tak sobie ostatnio myślę, czy człowiek da radę żyć sam. Bez partnera, bez przyjaciela, bez znajomych. Zajmować się tylko karierą i samym sobą. Ciekawi mnie jak wygląda życie tzw. singli. Nie wiem, czy to oznaka dojżałości, czy raczej głupoty, ale zastanawiam się czy samemu nie prowadzić w przyszłości takiego życia. Głównie z powodu niskich umiejętności socjalnych i nieśmiałości. Kontakty toważyskie w moim przypadku chyba nie mają sensu. Nie umiem gadać z ludźmi. Wolę raczej siedzieć w domu nad podręcznikiem. Tylko obawiam się, że nie dam rady tak żyć i kiedyś w końcu przestanę sobie radzić z samotnością. I będę żałował, że dziś podjąłem taką decyzję a nie inną.

nie jestes sam...

bedziesz zalowac

kto wie, jak jestes twardy i wiesz czego chcesz to poradzisz sobie

Ale to nie jest decyzja ostateczna tak myślę, chociaz po długim samotnictwie mógłbyś zdziczeć

Jak najbardziej da się tak żyć. Ja tak żyję i jakoś daję radę. Nie mam dziewczyny, moje kontakty towarzyskie są ograniczone do minimum... i jakoś daję radę... Ale ja nie żyję tak z wyboru... ja jestem nieudacznikiem, mam jak to ujęłaś ładnie "niskie umiejętności socjalne" i samo tak wyszło...