Czuję się samotna i zaczynam pić. czasami piję codziennie...

wiec jesteś debilem :-)

Tak, żałuję. ale rownie dobrze mogłam czekać do 30-tki i też załowac. najbardziej żałuę, że nie poznalam nikogo w liceum, ie zrobiłam tego jak byłam młoda i z lepszym ciałem (np. jak miałam 19 lat), że nie jestesmy razem. zawsze myślalam, że się zakocham, będe z ta osobą zawsze i bedzie pieknie. ale życie to nie bajka. Moje tak nie wygląda.

no to gdzie napisała że żałuje? napisała że jest rozczarowana

ok :)

Zresztą co to ma do rzeczy? Topik jest o czyms zupełnie innym. O niemożności poznania kogoś, z kim sie mozna dogadać. mam czasami wrażenie, że jestem nienormalna: wszyscy zyja w grupie, ja zawsze jestem sama.

namnanam chcesz pogadać to jednak napisz... na tym forum zaraz się ktoś znajdzie, kto cię zdołuje i dopiero bedziesz miała jazdy. Ja tak miałam. rudazebra@op.pl

"Choć nie można czasu cofnąć i zacząć wszystkiego inaczej. Można zacząć od teraz i skończyć wszystko inaczej" Kolejna wyczytana mądra myśl za wcielanie której za bardzo się nie zabrałem (jeszcze)

nie nastawiaj sie ze poznasz kogoś i zaraz coś ma być.Spróbuj poznać jakiegoś kolegę.spedz z kims troche czasu,pogadaj o pierdolach.

Zrób sobie dziecko.Problemy znikną, bo pojawią się nowe.I zapomnisz o piciu, bo zabraknie ci czasu na to

Ja tak poznałem E. Nomen omen... na kafe. Ot klepaliśmy tutaj chyba z rok, zupełnie dla siebie anonimowi. Już miało się to rozejść, ale zaczęliśmy pisać prywatnie. Po tonach maili spotkaliśmy się przyjacielsko na wakacjach. I ruszyło. Choć też się skończyło. Ale choć chyba oboje mieliśmy wcześniej (tj. przed spotkaniem) różne nadzieje, to nic takiego nie planowaliśmy. Spotkaliśmy się przyjacielsko, na luzie). I to była wspaniała sprawa w moim życiu. Aż się łapię co jakiś czas, że tęsknię.

Nie no, spokojnie... Nie zdołuje mnie forum. Tak sobie pisze... I tak nie mam co robić.

Ja znam wielu facetów. Nigdy nie miałam kolezanek, zawsze wolałam męskie towarzystwo. Szukam kogos, z kim mogłabym iśc się napić - z oczywistych względów. I tak jak mówilam, nie mam problemów z poznawaniem nikogo, po prostu nie umiem przenieśc takiego "poznania" na bardziej osobisty grunt.

"Tak sobie pisze... I tak nie mam co robić." Dziwne. Nigdy bym nie przypuszczał, że tam można :P (Tu sobie dyskretnie zerkam, ile mam postów "na koncie". Ciekawe ile z tego było z nudów? ;) ).

autorko twoje problemy wynikają z tego, że nie wiesz jaki jest sens życia - myślisz że było nim poznanie kogoś w liceum i związanie się z tą osobą, a to wcale nie musiało tak być i nie wiesz kim tak naprawdę jesteś ale to chyba nie jest dobre miejsce do rozmow na takie tematy

namnanam - a nie jest tak, że obawiasz się (i nie wiesz jak to zrobić) sforsować tę granicę luźnej, przyjacielskiej znajomości, a "czegoś więcej"?

namnanam Za 2 lata będziesz w normalnym związku. Mniej czasu na kafe, więcej na powietrzu. Koniec.

a jak nadal masz dużo czasu na picie, to można zrobić drugie dziecko

"ale to chyba nie jest dobre miejsce do rozmow na takie tematy" Dlaczego nie? Moim zdaniem jest świetne, jak każde inne, które daje nam szansę otrzymania jakiejś życiowej "wartości dodanej". Więc niby dlaczego nie tu. Ja też tak myślę, że podstawa to sens życia (zresztą za m.in. V. Franklem - twórcy logoterapii, czyli terapii sensem życia. A jednocześnie człowiekiem, któremu poczucie sensu pozwoliło przetrwać lata w obozach koncentracyjnych). Ale jednocześnie wciąż tego sensu wokół siebie nie widzę. Zupełnie nie widzę. Nawet miałem zapodać taki temat na kafe. I blogować miałem. Właściwie wiele rzeczy to ja "miałem". (W tym główny problem).

Miało być powyżej - "za twórcą..." (Bo wygląda jak ulotki wyborcze niektórych kandydatów na moim lokalnym podwórku :P)

Jem kupę :(

Twój problem to za dużo wolnego czasu. Spróbuj np. poszukać w okolicy gdzie mieszkasz to co jest walorami tego regionu.Może zaczniesz jeździć na nartach, może zaczniesz łowić ryby. albo pomagać w hospicjum. Jest wiele sposobów by zapełnić nudę i przy okazji pomóc.

tekstów o hobby nie komentuję już. w tygodniu w domu jestem max. 3 h na dobę. Nie wiem, czy to za duzo czasu/ Za 2 lata nie będę w związku. I nie spędzam czasu na tym forum, tylko dzis, bo jestem narabana normalnie zaglądam tu raz na pól roku, bo nie mam po co

ja osobiście zaangażowałam się w ratowanie życia młodego człowieka chorego na raka.Zebranie pieniędzy na jego leczenie jest najzajebisym uczuciem na świecie.Prawie jak urodzienie dziecka. Twoje problemy są niczym w walce o życie..To chcę Ci istoto uświadomić. Szanuj życie i zajmij się nim zamiast pisać pierdoły na kafe....

Nie kłam żałosna kobieto. Sama siebie oszukujesz.

Za 2 lata dam dupy offermie. :D

Dam wszystkim prawikom :D

http://tnij.org/i30l

brak mi słów na takie napite, głupie....dziunie? No jak nazwać takie bezpłociowie dziewczynki?Ani honoru, ani szacunku, ani .....no ZERO

Nie myślę tylko o sobie. 3 lata temu adoptowałam 2 psy, które były smiertelnie chore. zajmowalam sie nimi, Teraz adoptowalam kota. Nie jest mały i ładny, ale jest milutki. Nie musiałam tego robić. Gdyby nie kot, mogłabym kupić jakies 5-6 win więcej w miesiącu!

mówiłam, że cię zgnębią, przygarnięcie zwierzaków to błąd, nie będziesz umiała byc z facetem, bo niestety 80% facetów nie dorasta psu ani kotu do pięt :-D