ludzie chce sie zabic z powodu wygladu nie moge zdzierżyc tego ze jestem

taka nie idealna, myśle o tym codziennie i codzieenie jestem przez to nieszczesliwa i sfrustrowana,a co bedzie dalej ? kiedy bede coraz starsza?? ludzie musze to zrobic

co ty piszesz, kazdy jest idealny w swojej kategorii. Bo niby czym jest ideal? A to ze patrzysz w lustro i nie myslisz "ale jestem zajebista" zdarza sie najlepszym;) i calkiem niezle o Tobie swiadczy. My zawsze w sobie widzimy rzeczy ktorych inni nie dostrzegaja. Wie niema co sie zabijac, szkoda rodzicow

a co z toba nie tak?

patrz na stopke :D

wrotycz wymienimy sie fotkami ? powiedz jak sobie z tym radzisz? czy nie czujesz sie przez to gorszy ? nie czujesz do siebie obrzydzenia z tego powodu?

nie dzieki. nie wymienie sie fotkami :D radze sobie raczej po najmniejszej lini oporu- nie patrze w lustro i sie nie frustruje :D do tego staram sie miec to w dupie ;)

Nikt nie jest idealny. Jakby ludzie byli wszyscy idealni to byloby nudno jak cholera. Zreszta wyglad to tylko czesc nas, ta mniej istotna, wazne jest co CI w duszy gra. A poza tym z kazdej kobiety mozna przy odpowiednich zabiegach zrobic laske. Napewno nie warto sie zabijac. A jak sie zestarzejemy to nawet te pieknosci sie zrobia pomarszczone i nieladne, wiec nie ma co sie przejmowac. Usmiech rozpromienia twarz i dodaje urody. To samo z erudycja i poczuciem humoru. Fajny ciuch, ladne perfumy i troche makijazu i bedzie ok.

kobiety to moga sie przypudrowac i jakos zatuszowac niedoskonalosci a facet? przeciez nie wezmie fluidu :P ile masz lat? piekno i brzydota to pojecia wzgledne...

tuszuje wszystkie niedoskonałosci do perfekcji ,ale to mi nie daje poczucie szczescia, ponieważ wiem jak wygladam na "sucho" bez makijazu i innych takich ,chce byc natrulanie piekna, wiem ze to głupie i prozne, ale kiedy przestaje myślec o wygladzie i zrzucac go na drugi plan popadam w depresje, ogólnie to jest frustracja tego stopnia że staje sie socjopatką : - w momentach kiedy ktos chociazby minimalnie skrytykuje moj wyglad tne sie po nodze, i wkladam ja do ciepłej wody, po czym rezygnuje z takiego samobojstwa - w myślach tworze plan, jak oszpecam innych ludzi i wcale nie czuje przed tym strachu ani obrzydzenia

a jesli ktoś prawi mi jakieś komplementy , ich idea trwa dla mnie tylko chwile, w lusterko zagladam jakies 50 razy dziennie, jestem skłonna patrzeć sie w nie np przez 3h

mysle ze Twoj problem lezy gdzies glebiej niz tylko w wygladzie...

co mam z tym zrobic ?? bo w końcu naporawde zabije siebie albo kogoś

szczerze powiedziawszy nie wiem. moze sprobuj to czego nie mozesz zmienic zaakceptowac? a to co sie da to starac naprawic?