mam dość tego jak wygląda nasze życie! chcę uciec

kocham go ale mam dość!! : - tego że on nie ma pracy, nie chce się rozwijać czy robić kursów tylko żyje na rencie po ojcu która przysługuje mu jeszcze tylko przez rok - jego matki i całej jego rodziny - tego że nie spędzamy czasu konstruktywnie tylko na pierdołach - tego że ja studiuje i pracuje, staram się, oszczędzam na wspólną przyszłość, żeby razem zamieszkać wreszcie, a on... - tego że on nie ma ambicji tak jak i jego rodzina, i i nie chce mu sie nawet przejść do notariusza założyć sprawę spadkową po jego ojcu (p.s. nie chodiz mi o kasę ale o to żeby zrobił coś ze swoim życiem) - tego że zrezygnowałam z romansu stulecia dla kogoś bez ambicji, ciągle narzekającego i żyjącego z miesiąca na miesiąc Co ja tu robię?!

jak to co robisz... szukałaś i znalazłaś swoje przeciwne "uzupełnienie" i tkwisz teraz w marazmie :)

kazdy jest kowalewm wlasnego zycia...

no to gratulacje...uciekłaś na kafe...Masz wyobraźnię...nie dziwię się , że jeszcze siedzisz tam gdzie siedzisz. Głupota ma większe skrzydła niz stado aniołów

jeżeli jest aż tak źle jak opisujesz to albo przemyśl sobie tak realnie sens tkwienia w takim związku, jedenym wyjściem jest zakończenie go bo po latach będziesz bardzo żałować albo pogadaj poważnie z facetem i powiedz że jeśli nie weźmie się w garść i nie zacznie myśleć przeszłościwo to ty odchodzisz. daj mu czas- ale niewiele np.miesiąc, jeżeli po tym czasie nic a nic nie drgnie to odzejdź bardzo cięzko jest pachć samemu wózek na którym siedzą dwie osoby - szczególnie kiedy to kobieta musi go pchać