nie radzę sobie ze stresem spowodowanym brakiem pracy

stracilam prace w tym roku kilka razy. Za kazdym razem obiecywano mi, ze popracuje tam dlugo. Teraz boje sie, ze w kazdej kolejnej bedzie to samo.

może i tak będzię .. idź do psychiatry

co mi da psychiatra oprocz lekow?

jakie masz wyksztalcenie? jak szukasz pracy? ile masz lat?

może te leki sprawią że będziesz lepiej wykonywała tą pracę...ale ja nie wiem dlaczego cię tak wyrzucają. Czy za to że jesteś mało wydajna czy za to że lubią tak robić bo nie chcą mieć nikogo na stałe.

porozmawiaj o pracy z kimś kto proponuje Ci dobre warunki

ja mam tak samo, brak perspektyw na zycie jakichkolwiek...

raz to bylo zastepstwo (umowa na 3mies., dali na ponad 6mies., bo nie chcieli"zeby pracownik zaczal zbyt szybko szukac pracy") raz - zaczely wychodzic machlojki szefa z czasow zanim jeszcze tam pracowalam, a ja bylabym niewygodnym swiadkiem, raz-bylo tak, ze ktos byl w ciazy i mialam go zastepowac, ale w koncu sie okazalo, ze mnie wzieli tylko na okres gdy byl nawal roboty a ciaze zastpi kto inny i raz gdy zawarto ze mna umowe, naobiecywano mi (tak jak w innych, tylko tu sie zapytalam, upomnialam o swoje) to zaczela sie nagonka i mowienie szefowej, ze mi nie ufa (nic dziwnego, skoro naobiecywala cos, czego nie mogla spelnic i w koncu sie do tego przyznala prawie wprost)

mania11--a ktos taki istnieje?

nie nastawiaj sie tak na dzin dobry nie mysl o tym postaraj sie pracowac z calym zaangazowaniem, a pozniej sie okaze

to byly glownie prace, w ktorych kaprysem przelozonych bylo pozbycie sie mnie. Tylko jedna firma byla komercyjna. W jednej z firm grozono mi pobiciem, ale to ja stracilam prace a nie przelozona, ktora grozila.

A to naza Polska właśnie.... musimy zaczekac do wiosny, spora czesc znów pojedzie do Europy na prace sezonowe - "na czarno" a rzad polski znow powie ze zmniejszyło sie bezrobocie..

ko ma -> no wiem, w sumie wiem, ze nie ma co sie nastawiac negatywnie hmm...

g

boje sie, ze nie bede miesc co jesc cholera. Po prostu mam przekonanie, ze nikogo nie obchodzi nic procz mojej uzytecznosci i dla swoich korzysci pracodawca nei zawaha sie uzyc mnie i wyrzucic. Nie wiem, czemu inni maja to szczescie, ze nawet gdy maja duza odpowiedzialnosci, to jest to bardziej adekwatnie wynagradzane.

boje sie i czuje, ze na nci nei mam wplywu

boje sie, ze kiedys nie bede miala co jesc jak tak dalej bedzie wygladac moja kariera zawodowa.... Nie jestem nygusem i leniem, duzo zainwestowalam z swoja nauke, nadal sie doksztalcam za ostatnie juz pieniadze. I boje sie szukac pracy

jako cenne doswiadczenia. Ludzie teraz bywaja podli, ale trzeba jakos zyc.