Najstraszniejsze słowo SAMOTNOŚĆ

dziękuję za życzenia na dzień kobiet:)

wbew pozorom rzekomego bogactwa Japończyków , ich życie nie jest aż tak zupełnie 'ciekawe '. ( z tego co słuszałem od tego kolegi i co czytałem z ciekawości ) . wyjazdy urlopowe najczęściej są z firmy , wczasie najodpowiedniejszym dla niej , wspólne i kosztujące trzykrotnie drożej niż np. poprzez europejskie biura . firmy w których pracują zniewalają ich do takiego stopnia , oraz buduja takie zależności , ze nie sposób za bardzo się od tego uwolnić i jeszcze panują tam , takie nieco 'feudalne stosunki ' pod względem starszeństwa , hierarchii , rówości , itp. ci bardziej samodzielni - wyjeżdżają np. do Honkkongu , a stamtąd już samodzielnie i... dużo , dużo taniej zwiedzają świat , ale to jest zdecydowana mniejszość . europejczycy nieco się śmieją z tego 'gromadnego cykania ' i objeżdżania świata w ekspresowym tempie , ale tak jest to organizowane , a wychylenie się z takich , 'układów firmowych ' grozi wiadomymi konsekwecjami . bardzo czesto np. organizowane są 'popijawy sake ' prawie do nieprzytomności . podobno połowa Japończyków nie posiada własnego samochodu , gdyż koszty utrzymania , parkingu są bardzo wysokie , w porównaniu ze sprawną i szybką komunikacją miejską w której spędzają przeważnie dwie godz. dziennie , albo śpią w kapsułach , czyli takich japońskich masowych pokojach hotelowych o wymiarach 1 X 2 m . stres , przepracowanie , pośpiech , nadużywanie alkoholu ( często, a nawet masowo także przez kobiety ) stąd też bardzo duża liczba samobójstw w kraju rzekomego dobrobytu i powszechnie dostepnej pracy . bardzo zamknięci wobec obcych i nawet siebie , nieco zahukani i zagubieni , zdolni i wybitni w wielu dziedzinach , ale nieco ograniczani , nawet dość mocno tak ich określał znajomy

i taka jest cala prawda o Japonczykach . Twoj znajomy oddal ich obraz bardzo rzetelnie . Ja mam znajoma Japonke , ktora pochodzi z Kioto . Ona mi opowiadala dokladnie to samo , ba dadala jeszcze , ze nigdy , ale to nigdy nie ozeni sie z Japonczykiem bo sa beznadziejnymi mezami i nie poswiecaja czasu rodzinie . Ja planuje za kilka lat wybrac sie do Koreji Pd i Chin .

blad ona sie nie zeni jedynie wychodzi zamaz sorry

brak czasu dla rodziny i ciagła pogoń rodziców powoduje poważne spustoszenie w psychice dziecka , co póżniej rzutuje na wiele spraw w jego zyciu , a właściwie na wszystko . taki coraz bardziej powszechna rzeczywistość prowadzaca do coraz większych zaburzeń osobowości , upadku systemu wartosci bezwzględnych , czyli relatywizm wszystkiego , skoro wszystko jest zupełnie niepewne , nawet uczucia najblizszych ' , a zwłaszcza rodziców , bedących jakimiś robotami , czy wykonawcami jakichś własnych czy czyichś nakazów brak tego podstawowego i najważniejszego wsparcia i zaufania do najbliższych tworzy dramaty dzieci , zubaża ich możliwości tworząc póżniejsze patologie , upadki moralne , niewiarę w swoje możliwości , ogranicza przyszłość takich coraz częściej 'hodowanych ' ludzi . w takiej sytuacji władzę i kontrolę przejmują osoby niezbyt wrażliwe bardzo proste , ale o dużej odporności na stres , uczucia , relacje wyższego rzędu . ( często mocno ograniczone uczuciowo , ale dość inteligentne pod względem IQ ) .

Dziękuję za pozdrowienia i życzenia na Dzień Kobiet . Pozdrawiam.:)

Dziękuję Tobie, Panno 51, oraz Tobie Czujna za to że w tamtym tygodniu odpisałyście; dziękuję wam za słowa wsparcia. Jak widzicie, ja rzadko odpowiadam, ale jest to związane z chorobą w jaką wpadłem.

Z chęcią bym Czujna wyszedł na spacer, ale niestety mój stan jest taki że raczej jest to niemożliwe, chyba że bardzo króciutko i przy samym domu, a o tym by samodzielnie gdziekolwiek wyjechać, do lekarza czy gdzie indziej to tak naprawdę nie ma mowy.

Kiedy w październiku czy listopadzie odezwałem się na tym topiku było jeszcze ( to były w ogóle pierwsze moje wypowiedzi przez internet, właśnie na tym topiku ) w miarę w porządku. Wkrótce jednak na samym końcu listopada znalazłem się na krótko w szpitalu. Serce.

Witam. Kamyks strasznie przykro to słyszeć. Z tego co piszesz to bardzo zaawansowane stadium tej choroby. Nie wiem co powiedzieć. :( Ale dobrze, że masz internet. On pozwala nie zwariować w tym wszystkim. Pozdrawiam.

Czyli dodatkowo serce. Pewnie jesteś przez to osłabiony. Ale zauważyłam, że lepiej piszesz na tym telefonie. Czy może masz laptopa i dlatego nie robisz tych prze-rywników:)

to naprawdę bardzo przykre Kamyksie , aż serce ściska :(

Kamyks ,trzymaj się. I pisz ,jeśli to przyniesie Ci ulgę. Tutaj zawsze ktoś Ci odpisze.

nawet Zośka zawitała , 'po odwyku ' :)

Kamyks dobrze , ze piszesz my Cie zawsze bedziemy wspierac . Zycie czasami stawia nas w trudnej sytuacji , ale od nas samych zalezy jak sobie z tym poradzimy , przeciwnosci sa po to zeby je pokonywac . Dbaj o siebie i o swoje serce . Witaj Zosienko , fajnie , ze sie odezwalas . Pozdrowienia dla Wszystkich bywalcow tego topiku

Hehehe Wyssany rozbawiłeś mnie z tym "odwykiem":) Ja dzisiaj byłam na szalonych zakupach i wydałam nieprzyzwoicie dużo pieniędzy, ale za to wszystko co kupiłam jest bardzo trafione. I te zakupy poprawiły mi humor. A to oznacza, że jestem prawdziwą kobietą:) Panowie dziś w radiu słyszałam, że jest dzień mężczyzn. Dla tych co obchodzą to święto WSZYSTKIEGO NAJLEPSZEGO! Cmok cmok.

Witajcie po krotkiej przerwie:) Kamyks- przytulam cie mocno, trzymaj sie, mysl mimo wszystko pozytywnie/bo bardzo wiele zalezy od naszej psychiki i nastawienia/ i pisz.. Zosiu! milo Cie widziec! wiedzialam, ze wrocisz i to niedlugo :) co u Ciebie sie zmienilo? Czujna- czasem potrzebne takie "terapie" ja tez dzis na takowa sie wybieram ;) pozdrawiam wszystkich wiosennie

Panno M, ja nie wróciłam. Nie wiem kiedy teraz się odezwę. Co się zmieniło? Nic oprócz tego, że jakąś cząstkę swoich uczuć ulokowałam tam, gdzie nie powinnam ( bo tam ich nie chcą). I to tyle. Do następnego.... Pozdrawiam...

dziękuję za niespodziewane 'cmoki ' nawet nie wiedzialem , że taki dzień istnieje tzn. wiedziałem , tak jak np. o dnu strażaka , lub weterynarza a Zosia ma jakieś tajemniece i to może nawet związane z cafe ?

Witam. Pozdrawiam wszystkich i życzę udanego tygodnia. Byle do piątku:) Dziś czułam takie zmęczenie, że zamarzyłam o weekendzie. Panno M i jak zakupy?

Witam Mam 17 lat i zero znajomych w okolicy w nowej klasie nikt ze mną nie gada i ciągle siedze sam na przerwach. Tak wygląda moje życie jest bez sensu nie mam ochoty się zabić a większość dzieci internetu na moim miejscu by to już zrobiła. W gim nie byłem jakoś strasnie lubiany ale miałem kumpli z którymi mogłem od czasu do czasu pójśc na piwo po szkole. Nie byli to raczej moi kumple ale koledzy z klasy nie lubiłem ich ale co zrobić musiałem sie z nimi zadawać bo to było małe wiejskie gimnazjum. Przez pewien okres byłem w innej szkole niż dotychczas miałęm naprawde mase znajomych nawet 2 przyjaciół nie musiałem udawać kim jestem byłem sobą a moje problemy z płcią przeciwną mineły. Niestety musiałem zmienić szkołe i teraz nie wiem co sie ze mną dzieje z nikim z klasy nie gadam czuje się jak śmieć wszyscy mnie olewają i nauka coraz źle mi idzie. Nie jest mi łatwo a ludzie na każdym kroku dają mi odczuć że jestem zerem moje problemy z nieśmiałością wróciły moje zycie wygląda jak jakieś błedne kolo => szkoła dom komputer nieprzespana noc szkoła dom komputer nieprzespana noc ... i tak dalej Co mam zrobić zaprzyjaźnić się z klasą? juz próbowałem myśla że jestem kolejnym lamusem co sie życia boi i się tnie. mam znaleźć hobby? mieszkam na wsi tu jedyne hobby to praca a wogule to jestem strasznie leniwy. ludzie nie chce za 8 lat pisać na tym forum coś w stylu "mam 25 lat jestem prawiczkiem mam beznadziejną pracę i żadnych znajomych". Co ze mną nie tak ludzie mówią mi że mam wyjątkowy charakter ale co z tego jak nie umiem wytrzymać z idiotami a ludzie nie mogą wytrzymać ze mną?

Baxton- pisz do nas czasami, jestes mlodziutki, masz duzo czasu ale musisz pracowac nad soba, samo nic nie przyjdzie na zmainy musimy zapracowac sami, najwazniejsze to zdac sobie sprawe w czym lezy problem, poszukaj przyczyny..co moze byc powodem twojej zmiany w kontaktach? p.s. - zakupy udaly sie :)

Nie wiem czemu nie piszecie. Panna M. coś skrobnęła wczoraj, a tak to cisza. Ja nie piszę, bo żyję problemami o których nie chcę tu pisać. Jestem tym wszystkim wykończona. Nie wiem jak długo tak pociągnę i ile jestem w stanie znieść. Chyba już dosyć. Nie zniosę więcej. Czuję, że już nie potrafię udawać że wszystko u mnie ok. Przychodzę z pracy i płaczę. Nie ma dnia i nocy żebym nie płakała z żalu i bezsilności.

Czujna.. na pewno Twoj stan jest przejsciowy, jezeli dotyczy "wiadomych" spraw, to minie, wiem, bo zawsze mija,choc wiem, ze trudno jest.. trzymaj sie i pamietaj..to przejsciowe

Panno M. dziękuję za dobre słowo. Jestem w strasznym stanie psychicznym. Dosłownie ruina. Nie potrafię sobie poradzić już z niczym. Najmniejszy stres mnie powala z nóg. Może gdybym miała kogoś bliskiego byłoby mi łatwiej przeżywać kłopoty. Tylko, czy ja potrafię być z kimś blisko?

praktycznie cały tydzień walczyłem z takim dziesięciotonowym dębem, tnąc go , siekając , składując i coś tam się ucząc - dość ciężka praca i kosztująca wiele energi gdy się podchodzi do tego zbyt intensywnie i nie było czasami siły na pisanie , zasypiając dość wcześnie , a budząc się przedwcześnie przed piątą , ale nie było innego wyjścia aby sobie z tym poradzić w takim narzuconym terminie . przykre osobiste i rodzinne sprawy nie buduja , czy odbudowują i jeszcze nastręczają 'czarnych myśli ' . ale 'daje' niespodziewnie intensywne słoneczko osłabiając i nawet rozleniwiając . rower wyciagniety , odpucowany , i przetestowany przez godzinkę intensywnej jazdy . jednak te łyżwy , rowerek stacjonarny , przebieżki i ćwiczenia w zimie , rzeczywiście dały efekt chociaż coś jednak boli...od siodełka oczywiście

Też dziś rower wyciągnęłam. Przywiozłam go sobie z domu rodzinnego do mojego mieszkania. Kondycja po zimie zerowa, ale jakieś 12 km zrobiłam.

ucząc się niemieckiego napotkałem dość uproszczony temat znaków zodiaku i pewnych krótkich ich charakterystyki wg. niemców muszę przyznać , że są właściwie dobre charakterystyki , a nawet zaskakująco dobre, ...przynajmniej moim zdaniem :) kiedyś uważałem , a właściwie nadal uważam , że oprócz jakichś doświadczeń życiowych oraz cech genetycznych wpływajacych na sposób zachowania oraz wiele spraw dotyczących życia osobistego , znaki i data urodzenia ( numerologia ) , to jednak coś naprawdę mającego 'jakiś sens ' i dość duży wpływ na zachowanie , podejście do życia , innych , świata . jak ktoś chce to mogę napisać , co tam pisze dość krótko na temat własnego znaku przykłady najbliższych osób z mojego otoczenia ...tak jakby potwierdzały to .

Wyssany ja jestem lew, numerologicznie 1. Możesz napisać:) A Ty jaki znak jesteś?

lew i 1... to przeważnie Napoleon :D wynika z tego że życie , rodzina i otoczenie przytłaczyło Cię na tyle , że nie możesz pokonać tego , bedąc wg. znaków zupełną przywódczynią, ale nznaczy też , że jednak masz duzo siły , nawet nadprzeciętnej siły Lew jest znakiem żywotności i dynamiki . Są dumne z siebie i swoich umiejętności . Mają także serce dla słabszych i pokrzywdzonych . Ten ognisty znak słońca ma dostatecznie dużo ciepła dla wszystkich. Lwy są obdarzone zdrową ambicja i wytrwałościa , lubia także , kiedy okazuje się im podziw i uwagę , także w miłości . Są partnerami , którzy swój skarb noszą na rękach i przynosza im gwiazdkę z nieba. Nie są skape i rozpieszczają swoje ukochane osoby . Ja ? ...Byk i 11.