RÓŻNICA WIEKU 20 LAT

on rozwodnik, bez dzieci - ma 43 lata. Ja mam 23, robie licencjat z finansów i rachunkowosci. to on pierwszy zaczał mnie podrywac. Od poczatku mi sie podobał, ale nie miałam odwagi. Teraz jestem pewna,że go kocham. W lutym mam urodziny, powiedział,że zamierza mi sie wtedy oświadczyc, a ja mam byc zdecydowana czy tak czy nie. Oczywiscie powiem tak, chociaz moje kolezanki nie daja mi o to spokoju, mam ich dosc.to wtracanie sie w moje zycie jest okropne.

i wkrótce sie przekonasz

20 lat to dużo, ale pamiętaj, że to tylko Twoje życie. Jak sobie pościelisz tak się wyśpisz. Nie słuchaj koleżanek, innych osób. Rób to, co uważasz za stosowne, idź za głosem serca lecz zachowaj zdrowy rozsądek. Rozważ wszystkie za i przeciw. Jeśli się z nim zwiążesz to nie wiem jak będzie wyglądało wasze zycie za klika lat. Ale jak z nim skończysz będziesz nieszczęśliwa.

dlaczego tak uwazasz, uzasadnij

20 lat to bardzo dużo

ty będziesz miała 40 a on już będzie 60 letnim dziadkiem

kłaki zpiczki powyrywają, a jeśli chłopaków trzymaj, jak on nie będzie mógł , chłopaki go zastąpią. W rodzinie nie zginie.....

a o jego żonie pomyślałaś? dziewuchy! gdzie wasza babska solidarność sie podziała! Tylko byście rozkładały nogi przed każdym , który was tylko zechce!!!!!!! Co wart jest facet który przysiegał jednej a ugania się za inną!!!! Późnie piszą o nas: jak suka nie da to pies nie weźmie!!!!!! Milo wam ???

do tej tępej cipy wyżej...

43letni facet, ktory przystawia sie do dziewczyny w wieku jego dzieci lub dzieci jego znajomych jest po prostu oblesny, zero dojrzalosci emocjonalnej, feee:O

Ja sie nie zgadzam. Sama mam identyczny problem. Jest między nami 19lat różnicy, ale strasznie go kocham. Nie było to na zasadzie typowego, łatwego podrywu ani z mojej, ani jego strony. Po prostu samo wyszło... Dużo rozmawialismy i kiedyś przyszedł czas na kolejny krok... Naorawde chcę z nim spędzić reszte życia, ale ostatnio zaczęło się sypać. On jest po rozwodzie, trudno mu zaufać. Powiedział że chce to skończyć, bo ja nie jestem dla niego. Stwierdził że za 5lat go zostawie a on bedzie stary i smaotny. Ale ja nie chce żeby tak było. Wiem, brzmi absurdalnie. Ja 19lat, on 38i troje dzieci, ale nie umiem bez niego żyć. Nie chce! Pokochałam go nad własne życie i wiem, że nie zrezygnuje z niego i nie zostawie go nigdy! Miałam bardzo trudne życie i nie chce mi się bawić w uwodzenie facetów, ja po prostu chce z nim być i nie chce go skrzywdzić. JAk mam go o tym przekonać?

a moj maz 60, jest sprawny, ma duzo energii, w sprawach łózkowych jest wspaniały. Moje Drogie - Wy decydujcie o sobie, a nie pozwalajcie,żeby to robili inni. Ludzie zawsze "wiedzą lepiej". Dodam,że jestem z mężem juz od 19 lat, jest wspaniale. Mówicie- trzeba sie bedzie nim opiekowac na starość- oj nie wiadomo, kto z brzegu. Moja kuzynka miała męża rówiesnika, po wypadku(miał 35lat) był sparalizowany, a po 2 latach zmarł.

JA nie boje się tego. NAwet jeśli będę się musiała nim opiekować. Ja nie wiem jak mu uzmysłowić że ten wiek nie ma dla mnie znaczenia. On powiedział że chce, ale musi myśleć przyszłosciowo, a ja dam mu 5lat miłości i go zostawie i on znowu bezie opuszczony i stary. Nie wiem co robić. U nas ślub niestety odpada, bo jest po rozwodzie, ale ja wszystko zrobie dla niego, byleby tylko on chciał to "wszystko". NAprawde go kocham, wiem że o nie wybryk, że to nie przelotne. Zakochałam się po raz pierwszy w życiu, nawet nie sądziłam że kiedykolwiek będę umiała kogoś pokochać, a teraz... to tak niesamowite i ogromne... Ja wiem, że to jest TEN! Czuję to. tylko co teraz?

Twój partner ma rację, jest starszy i doświadczony, więc może pewne rzeczy przewidzieć... a Ty masz 19 (!!!) lat, dzieciak jeszcze z Ciebie już w tym, co piszesz, widać, że nie jesteś dla niego odpowiednią partnerką

zatrujesz się starymi jajami

ciężko ocenić człowieka po kilku zdaniach. Pisze tak bo jestem już zdesperowana. Nie chcę go stracić. Było nam dobrze. on nie narzekał, mówił że sprawiam że znowu czuje że żyje, że wrócił mu uśmiech, że jestem wspaniała itd. Wszystko zaczęło się od tego ze mieliśmy sie spotkać w środe, czekałam cały dzień, a on nie przyjechał. zadzwoniłam stwierdził że zapomniał o urodzinach matki i pojechał kupic jej prezent. Ja się wkurzyłam i powiedziałam, że mu nie wierze (co było moją racją, bo to nie były żadne ur). Później powiedział że nie chciał przyjechać, bo jak mnie widzi to głowe traci, a nie chce znowu płakać przez kobiete. I stwierdził że i tak go zostawie. Wiem że nie da sie przewidzieć przyszłości, tego co bedzie za 5lat, ale chce z nim być