Życie po stracie

Czasem lepiej wygadać się obcym.... Miesiąc temu staciłam moją kochaną córeczke, Miała 12 miesiecy, zachorowała nagle, nie udało jej sie uratowac. Nie potrafie teraz bez niej zyc, bez niej zycie nie ma sensu, nic mnie nie cieszy nie wzrusza. Kilka tygodni temu dowiedziałam sie ze jestem w ciazy, i nie chce tego dziecka, nie potrafie uswiadomic sobie tego ze bede znowu mamą po tym co przeszłam. Dlaczego to życie jest takie okrutne? Dlaczego zabiera małe, niewinne osoby? Pomóżcie, Maja...

bardzo mi przykro i nie potrafię odnaleśc się w twojej sytuacji.wiem że napewno jest to wielki ból ale może dziecko jak się już pojawi zmieni się nastawienie i ulży ci w cierpieniu

Żadne słowa nie pocieszą, nie ukoją tęsknoty... Na forum dlaczego są rodzice, którzy też przeżywają to bolesne piekło Dużo sil, mamusiu . Do łez i do żałoby... Przytulam mocno...

to dziecko, ktore w sobie nosisz nie zastapi ci tamtego, ale na pewno ulzy... zajmie chcociaz troche mysli. bedzie dobrze, trzymaj sie i badz dzielna.