Czy to normalne?

Odkąd skończyłam 4 lata wymyślam różne fantastyczne historie. One w ogóle nie dotyczą mnie i nawet nie rozgrywają się w realnym świecie. Robię to codziennie, około 1,5 h, ale zawsze w tym czasie robię też coś innego, np. pomagam w domu albo idę do szkoły. Nie wymyślam ich, bo mi źle czy nie mam kumpli - wręcz przeciwnie. Jestem w pełni zadowolona z życia i mam mnóstwo znajomych i nawet kilka przyjaciółek. Nikt o tym nie wie oprócz mnie samej, ale... czy to co robię jest normalne? I właściwie co to o mnie świadczy, bo nie znam żadnej innej osoby, która też tak ma. Czy ktoś z Was też tak ma lub miał? Czy to minie z wiekiem?