Czy mozna sie tak zmienic?

No juz nie wiem co ze mna, niby czuje sie jak zawsze, ale otoczenie zauwaza zmiane. Temat banalny - chodzi o samotnosc. Od 3 lach nie potrafie nikogo znalezc, nikogo soba zainteresowac przez co trace wiare w siebie. Wczesniej mialam mase adoratorow, dwa powazne zwiazki i kilka mniej znaczacych. A teraz? Mam 25 lat i coraz bardziej zastanawiam sie, co ze mna nie tak? Dosc niesdostepna bylam zawsze, specyficzna, ktorej zalety dostrzegane byly przy blizszym poznaniu. Nie jestem jak wiekszosc kobiet, ale to wlasnie fascynowalo moich partnerow. Dobrze dogaduje sie z mezczyznami, moze nie jestem zbyt wylewna, ale za to sympatyczna, mila, uczynna. Niby ladna, ale nie zadna seksbomba, dziewczeca, filigranowa, nie krzykliwa - moze to blad? Nie chce w to dalej brnac, przyzwyczaic sie do tego stanu i zamknac sie w swoim swiecie. A moze juz to zrobilam? Czy komus udalo sie po takim czasie spotkac szczescie??

A po co komu kobieta zbliżająca się do trzydziestki, skoro można bzykać osiemnastki?

''Od 3 lach nie potrafie nikogo znalezc, nikogo soba zainteresowac przez co trace wiare w siebie'' tu masz odpowiedz,tracisz wiare w siebie i podswiadomie dajesz o tym znac...dlatego nie wychodzi, za duzy nacisk, mysle ze to dlatego

Hej, Widzę, że czujesz się samotną kobietą. Jeśli masz ochotę porozmawiać, to napisz do mnie. Ja również mam ochotę skończyć z samotnością, więc na pewno znajdziemy tematy do rozmowy. Mam 25 lat, mój nr gg: dziewięć siedem trzy osiem osiem zero zero. Pozdrawiam

upup