Jak żyć nienawidząc siebie?

Konkretnie to nie mogę na siebie patrzeć, nienawidzę tego jak wyglądam. Są dni, kiedy toleruje, ale ich jest coraz mniej. Wiem, że to jak o sobie myślę odbija się na relacjach z innymi. Ponoć ludzie to wyłapują i myślą o mnie, tak jak ja o sobie. Mam wrażenie, że każdy kto mnie mija, myśli sobie "ale brzydka", czasem myślę, że chyba nie spotkałam brzydszej dziewczyny, niż ja, każda na sówj sposób jest ładna, albo przynajmniej ma w sobie coś ładnego, a ja nic...Nie mam faceta, nie dziwię się, sama bym nie chciała mieć takiej dziewczyny jak ja.. nie wiem co się dzieje, już nie daję rady. Proszę o rady kogoś, kto ma/miał podobnie i wie, jak sobie z tym poradzić.

:)

Ja też nienawidzę siebie od momentu kiedy lekarz spierdolił mi życie... I co? Ty przynajmniej masz wszystko na swoim miejscu, a ja np. nie mogę mieć dzieci, mam brzuch jak Frankenstein... Nie narzekaj. Najwyraźniej nie masz większych problemów i chcesz się trochę poużalać nad sobą.

Użalam się nad sobą to fakt, i co z tego, że jestem zdrowa, mam 2 ręce i 2 nogi jak i tak życie ucieka mi przez palce, zawsze pomijana, niezauważana, obgadywana, nic nie mam z teakiego życia...a jak tak lubię ludzi, lubię spędzać czas poza domem, a nie mam możliwości. Zdaję sobie sprawę, że ludzie mają wielkie problemy, choroby, ale na dzień dzisiejszy mnie to wszystko tak ogranicza, że dla mnie to jest problem. Nie chcę nikogo urazić ani obrażać, i nie chcę, żeby ktoś mnie obrażał, gdyż dość mam tego na codzień.