Jestem stworzona do samotności.

Zawsze byłam tego zdania. Wiele osób mi mówiło, że to tylko taki mój wymysł ponieważ coś takiego nie istnieje. Było mi dobrze samej. Po jakimś czasie poznałam faceta i się zakochałam. Jesteśmy razem i świetnie nam się układa. Wciąż na około słyszę, że tworzymy doskonałą parę. Jednak... Tęsknię... Strasznie tęsknie za samotnością :( Kocham go ale wiem, że nigdy nie będę z nim do końca szczęśliwa.

ty nie tęsknisz za samotnością tylko za wolnością ;)

Słyszysz autorko? Taki dźwiek wydają najmniejsze skrzpce na swiecie- grają one specjalnie dla Ciebie...

droga kolezanko, musisz sie okreslic-albo samotnosc, albo zwiazek, ja prawde mowiac za jasna cholere nie rozumiem twego toku myslenia, napisz wiecej

To raczej nie jest tęsknota za wolnością. Mój facet w żadnym wypadku mnie nie ogranicza. Nie odczuwam też potrzeby flirtowania z innymi facetami. Po prostu teraz wszystko się zmieniło. Jest inaczej. Chociaż jest też dobrze to ja i tak tęsknie za starymi czasami.

musisz sie okreslic-albo samotnosc, albo zwiazek Również chciałabym się określić jednak sama nie wiem co wybrać. Czy zrezygnować z osoby, którą kocham czy też może być z nim ale jednocześnie nie osiągając pełni szczęścia

To inaczej: jesli kochasz ta osobe, to nie ma dylematu, musisz okreslic czym dla ciebie jest milosc.

możesz jednak to zmienić, zobacz sobie to: http://chomikuj.pl/?page=316315 będziesz zaskoczona