choroba psychiczna

podejrzewam u znajomej chorobę psychiczną, a dokładniej schizofrenię, trudno mi określić, która z jej odmian, w jaki sposób mogę nakłonić ją do odwiedzenia psychiatry? obawiam się, że niedługo może całkowicie sie załamać, jest po próbie samobójczej. oczywiście ona sama nie chce pomocy, bagatelizuje problem. psycholog i rozmowa z nim nie wystarczały, co mogę zrobic więcej? widzę jak niszczy sobie życie, jak zostaje sama z problemem z ktorego wielkości chyba do końca nie zdaje sobie sprawy. jak mogę pomóc? co robić? gdzie się z nią zgłosić? i na końcu- jak nakłonić ją do tego, przecież nie powiem "hej kochana, widzę, że jesteś chora, mam tu numer do fajnego lekarza". czekam na opinie

dałam zgwałcić się analnie psycjatrze a on obiecał że ja odwiedzi

jak nie zna cię jak to sie mowi od piaskownicy to powiedz że wiesz co czuje bo kiedyś przeżywałes to samo i masz swietnego lekarza ktory ći pomógł z tego wyjść ,nigdy o tym nie wspominałeś bo wiadomo nie ma oczym ale w tej sytuacji jak widzisz jak sie meczy to zrobiłes wyjątek.

dziękuje podszywowi, ciesz sie, że ty nie masz problemów, a za to czas na wygłupy

zrób kolezance prosty test - spytaj ja czy głosowała na PO jeśli tak to ma schizofrenie na 100 %

nuibhb hj- no własnie znamy sie dośc długo, wie, że takich problemów nie miałam, mój przykład odpada, a tak byłoby najprościej

to moze ktos z twojej dalekiej rodziny ,albo ze starych znajomych ,ciężka sytuacja :(

chyba osoba po probie samobojczej zostaje kierowana na leczenie psychiatryczne. Wiem, ze rodzina moze sie starac o przymusowe leczenie osoby, ktora nie wyraza na to zgody. Najlepiej sie zglosic do poradni psychiatrycznej. Jak ja naklonic hmmm ciezka sprawa, moze porozmawiaj z nia szczerze. W polsce jednak wciaz panuja stereotypy jesli ktos sie leczy psychiatrycznie uwazany zostaje za kogos niepoczytalnego itd U mnie stwierdzono schizofrenie paranoidalna, bylam w szpitalu ponad rok temu, wciaz chodze do lekarza i biore leki. Sama uwazam, ze to nie schizofrenia ale musialam przyjac diagnoze taka jaka mi postawiono...

szczere rozmowy nie skutkują, poza tym boje sie niepoczytalnej reakcji na dalsze ciągnięcie tematu. moim zdaniem leki są tu niezbędne, nastepnie uświadomienie co do istoty problemu i pogodzenie się z tym. to zycie jest jednym wielkiem bagnem, ale jestem gotowa o nie walczyć.

A jak Twoja znajoma funcjonuje ?? Jakie ma objawy? ze podejrzewasz u niej chorobe?

*funkcjonuje

zaburzenia w postrzeganiu rzeczywistości zaburzenia co do własnej osoby, raz nieśmiała i skryta, nastepnie dusza towarzystwa, podbijająca świat (nietety tylko w planach) utrzymaujacy sie od roku stan depresyjny próba samobójcza okaleczanie się używki jako zagłuszenie własnych mysli niekonsekwenscja na lini: uczucia-rozum-zachowanie rezygnacja z pracy z niewiadomych przyczyn płacz bez powodu nieadekwatne reacje co do sytuacji, śmiech z poważnych rzeczy masa tego

porozmawiaj z nia, powiedz jej, ze uwazasz, ze powinna pojsc po porade do lekarza, ze To jej pomoze, bedzie sie czula lepiej. No nie wiem jak ja naklonic do wizyty. Ja sama wiedzialam, ze potrzebuje pomocy i swiadomie zgodzilam sie na hospitalizacje i leczenie. Ewentualnie jej rodzina moze umiescic ja w szpitalu

rodzina tego nie zrobi. a ja nie wiem jak ugryźć ten problem, jaki krok będzie sluszny...

Medycyna naturalna dużo ciekawych przydatnych informacji znalazłam tutajhttp://fitoterapiadlaciebie.blogspot.com/ warto zerknąc może coś Ci się przyda:)