uśpiony pies

Wczoraj uspałam psa, którego miałam przez 11 lat. Nie radze sobie z tym. Chce mi się cały czas płakać i cały czas mam w głowie słowa: już nigdy go nie...zobacze, dotkne,

mogłas zedrzec jego skórę i wypchać styropianem

takia kolej rzezcy.Zrobiłas to by nie cierpiał,pomogłaś godnier odejść.Wypłacz się to pomoże, staraj sie mysleć o miłych chwilach z nim związanych.Nie rezygnuj z nastepnego psa..rozważ możliwość psa potrzebującego domu..jest wiele stron z takimi psami, schroniska..może w kt oryms odnajdziesz coś perzyciągającego?

wiesz jakie jest na to najlepsze lekarstwo?? jedziesz do schroniska i bierzesz kolejnego psiaka... ja tak zrobilam i teraz mam cudownego psa.

tylko to nie moja decyzja, rodzice powiedzieli, że już nigdy nie chcą mnie psa, bo nie chcą przez to drugi raz przechodzić

Z rodzicami pogadaj, że to cudowne kochać kogoś, nawet, jeśli się przechodzi przez te traumatyczne przeżycia i żegna swojego ukochanego przyjaciela. A nowy pies na pewno ukoi ból po stracie tamtego i wcale nie musi wypierać pamięci o swoim poprzedniku. Bo nie taka jest jego rola. On ma wnieść NOWĄ, INNĄ radość. Ściskam Cię mocno.

własnie. daj szanse kolejnemu zwierzakowi ktory cierpi...naprawde warto zobaczyc taka psia radosc po pobycie w schronisku.... nawet jezeli pozniej ma sie znowu przezywac odejscie zwierzaka...