Niech mi ktos tylko powie o bezstresowym wychowywaniu bachorow

wyprawy na dach domu sąsiadów, wchodzenie na drzewa na wysokosc powyzej 2 metrów, wieszanie sie na wysokich wieszakach i przebieganie przez autostrade

moi rodzice zrobili mi krzywde bijąc mnie nie za to co trzeba, dostac za pale z matmy to glupota tymczasem powazne rzeczy robilo sie po kryjomu, gdy byli w pracy: -wchodzilam na wielki strych po drabinie, tak jakby na czubek stodoly -kapalam sie sama w jeziorze majac 10 lat(plywalam) -mierzylam kijem glebokosc -raz pekl mi lod pod nogami,ucieklam na brzeg, ale byl to srodek jeziora -bagna,bagna,bagna,rzeki,jeziora, muliste dna,strazackie stawy w ktorych kilka razy wyciagali dzieci dlaczego za to nie dostalam wpierdol? dzis bym im to darowala, bo wiem ze to zasluga na goly tylek

bezstresowe wychowanie jest rownie madrym konceptem jak gwalt bez przemocy

musi być porządek i dziękuje moim rodzicom za to ze czasem pasem dostałem w dzieciństwie, teraz to wszystko takie rozwydrzone i narcyzowate ja pierd.

fajnie się temat czyta ale pogadamy jak będziecie sami matkami i ojcami. Porównanie ułożenia psa do wychowywania dziecka tez jest nie do końca trafione. Ale teoretyzować każdemu wolno. W świecie gdzie rodziny się rozpadają i jeszcze sytuacja gospodarcza jest taka sobie ciężko poświęcić się tylko wychowywaniu. Rodzice muszą pełnić kilka ról na raz a zawsze nadmierne wymagania czyni się kosztem czegoś. W gorzej sytuowanych rodzinach tracą dzieci. Generalnie państwu powinniśmy podziękować za tragedie jakie dzieją się w czterech ścianach. Rolą państwa jest zapewnić swoim obywatelom pracę, godziwe zarobki, zapewnić opiekę przedszkolną dla pracujących rodziców a dla tych którzy chcą poświęcić się wychowywaniu chociaż minimum w postaci możliwości wykorzystania urlopu wychowawczego bez obawy utraty pracy. Młodzi ludzie którzy decydują się na dziecko często nie wiedzą co w praktyce oznacza wychowywanie. Co innego bywać w odwiedziny a co innego wychowywać na co dzień. Często rodzice mają dobre intencje ale przegrywają ze zmęczeniem, zmaganiem się z codziennością, często rodzice nawzajem nie umieją się wspierać a co dopiero dziecko. Oczywiście skupmy się na samym wychowaniu. Najpierw jednak muszą być spełnione powyższe przesłanki. Musi być zaplecze mieszkaniowe, egzystencjalne żeby taka matka mogła się w pełni skupić na swoich obowiązkach. A jak jest sami wiecie albo się dowiecie jak zaczniecie bawić się w dom i rodziców.

a o co w zasadzie ci chodzi? brak wychowania skutkiem kryzysu? :-)