mam poczucie winy wobec matki

nie umiem sobie poradzić z poczuciem winy wobec matki. Wychowywała mnie sama, całe życie w ciągłym kieracie między domem i pracą, nie miała żadnego życia prywatnego. W dodatku mój dom rodzinny to jedna wielka patologia, z jednej strony siostra mojej mamy z mężem i synem pijakiem, z drugiej brat mamy też alkoholik, a w środku tego my. Ciągłe wyzwiska, awantury, udręka psychiczna itd. W dodatku dom jest stary, bez podstawowych wygód, bez łazienki, z piecem kaflowym. Ja jakoś wyszłam z tego wszystkiego, wyszłam za mąż, mieszkam u męża i można powiedzieć że żyję normalnie. Ale mam poczucie winy, że zostawiłam mamę samą w tym domu wariatów. W dodatku jest coraz starsza, coraz ciężej z noszeniem węgla, praniem, paleniem w piecu. Odkąd jest na emeryturze bardzo się postarzała. W zasadzie nie ma żadnego życia towarzyskiego, żadnych znajomych bo nigdy nie miała na to czasu. Jest w pewnym sensie współuzależnioną w alkoholizmie swojego brata-jak on pije to ona to przeżywa i tylko o tym myśli. Czuję się okropnie, chciałabym jej zapewnić jakieś lepsze warunki a nie jestem w stanie. Bardzo przeżywam, że ona jest pogrążona w takim marazmie, odwiedzam ja ok 2razy w tyg, ale nie umiem z nia rozmawiać. Mam wrażenie, że ona jest pogrążona w swoich myślach i średnio ją interesują moje sprawy. W ogóle to średnio jacokolwiek interesuje poza bratem.