Znacie to uczucie?

Jak to jest ze niektóre z was kłamią prosto w oczy a jednocześnie stawiają siebie w roli ofiary. Jakie to uczucie rzucić w wymówce puste słowa osobie która znacie XX lat Mówić ze nigdy nic się do niego nie czuło, częstować ochłapami, z których wcześniej wspólnie drwiliście. Zwierzać się komuś ze wszystkiego a później wyrzucić uczucie do kosza jak zużyty tampon. Zranić kogoś świadomie, czerpać przyjemność ze spijania jego łez. Bawić się uczuciami ciągle brzmieć dwuznacznie. Mówić o kimś, najlepszy, jedyny a później traktować go jak zbędny balast, problem do usunięcia. Być o kogoś zazdrosnym jednocześnie unikać z nim kontaktu. Jak to jest uprawiać seks dla korzyści (nie dla pieniędzy), mówić komuś kocham, ale nie szczerze. Co czuje osoba która nie traci okazji na zbesztanie byłego. Sypiać z kimś, a po związku opowiadać wszystkim, że się go wstydziłaś. Wiecznie usprawiedliwiać swoje postępowanie nieszczęśliwym zbiegiem wydarzeń. Jeśli ktoś jest zdolny do czegoś takiego to czy warto wdawać się z nim w dyskusję? Czy walka o nią ma jakiś sens? Oceńcie problem od 1/10.

Znam, i napiszę - ze mną też ktoś postąpił podobnie. Dlatego, mimo, że kontaktuje się co jakiś czas nie potrafię miło rozmawiać, to się wyczuwa i nie mam ochoty tego zmieniać. Najrozsądniej byłoby zrrwać te kontakty definitywnie lecz takze mam z tym problem. Zranienie boli, a jednocześnie jeśli było się z kimś długo, fakt podtrzymywania przez drugą osobę kontaktów jest na tyle spontaniczny i rzadki, że mnie nie przeszkadza. Gorzej,że ta osoba twierdzi, że kochała. Ja, na pewno, ale teraz, po tym wszystkim jestem już innym człowiekiem i dopóki ten ktoś tego nie zrozumie i nie przeprosi mnie za wszystkie krzywdy nie ma mowy o innych relacjach.

nie ma sensu walczyc

Zdradziła cię?