depresja w ciąży

jestem w 7 m-cu ciąży i jest coraz gorzej. Budze sie w nocy płacze, wstaje płacze. Nic nie mogę zrobić bo brak mi sił i chęci. Przed ludźmi udaje że wszystko jest super ale w domu to istny koszmar. O wszystko obwiniam męża chociaż wiem że, on sie stara i robi wszystko bym była szczęśliwa. Dziecko planowane i wyczekiwane. Bardzo je kocham ale najzwyczajniej mam już dość życia. Ma może ktoś podobne uczucia? A może wiecie jak sobie z tym radzić?

bylo tak ze nie bylam zalamana tylko mialam w sobie duzo zlosci w ciazy co normalnie nigdy nie mialam zaczelam nienawidziec ludzi z rodziny i otoczenia i we wszystkim doszukiwalam sie wrednosci poprostu wkurzali mnie wszyscy co sie odbilo na moim zwiazku plakac tez mi sie chcialo ale to przez to ze zaczelam siebie nienawidziec za to jaka sie stalam no i wyrzywalam sie na moim mezu czego on nie rozumial raczej z tym nie wygrasz a depresja bym tego nie nazwala poprostu zacznij siebie kontrolowac jak bedziesz czula ze znowu cie dopada smutek powiedz sobie NIE i zacznij o czym fajnym myslec nawet o glupocie tylko aby odgonic te mysli ja tak robilam ale pod koniec ciazy zaczelo to funkcjonowac dopiero

bylo tak ze nie bylam zalamana tylko mialam w sobie duzo zlosci w ciazy co normalnie nigdy nie mialam zaczelam nienawidziec ludzi z rodziny i otoczenia i we wszystkim doszukiwalam sie wrednosci poprostu wkurzali mnie wszyscy co sie odbilo na moim zwiazku plakac tez mi sie chcialo ale to przez to ze zaczelam siebie nienawidziec za to jaka sie stalam no i wyrzywalam sie na moim mezu czego on nie rozumial raczej z tym nie wygrasz a depresja bym tego nie nazwala poprostu zacznij siebie kontrolowac jak bedziesz czula ze znowu cie dopada smutek powiedz sobie NIE i zacznij o czym fajnym myslec nawet o glupocie tylko aby odgonic te mysli ja tak robilam ale pod koniec ciazy zaczelo to funkcjonowac dopiero