czy mam szansę na normalne życie?:(

czy mam szanse na normalne życie? mój "ojciec"jest alkoholikiem, nie pomaga ani mi ani moim siostrom ani mamie, mama nie chce go wyrzucic z domu, a wręcz go broni...czytałam troche o tym i to sie nazywa chyba współuzależnienie...ja tego nie potrafie zniesc, mam do niej ogromny żal o to że nic nie chce z tą sytuacją zrobic, on (bo nie uzywam okreslenia tata) pije odkąd pamietam, wyzwiska, podnoszenie ręki, przekleństwa... ja juz studiuje w innym mieści, do domu przyjezdzam rzadko, mam kochającego chlopaka ale on o niczym nie wie bo najzwyczajniej w świecie wstydze sie i boje mu o tym powiedziec...marzę o normalnym życiu, o spokoju, o szczęśliwej rodzinie, o tym żebym sie nie bała, żebym nie czuła się cały czas gorsza od innych... jest tu może jakaś kobieta która jest/była w podobnej sytuacji? ma któraś z Was teraz normalne życie, odcieła się od tego piekła?(wiem, że trudno się odciąć całkowicie-mi ze względu na mame i siostry) będę wdzięczna za wszelkie odpowiedzi i rozmowę

nie masz

masz szanse na normalne życie :) aa chłopakowi powiedz o ojcu inaczej może nie rozumieć tego że możesz go znienawidzić za wypicie jednego piwa

jak chcesz normalnie zyć to musisz się odciąć i wyrzucic sumienie do kosz bo inaczej bedzie przesrane dopóki dopóty tam bedziesz

powiem mu, ale potrzebuje jeszcze na to troche czasu bo to naprawde bardzo ciezkie dla mnie; moj chłopak na szczescie nie przepada za alkoholem, pije bardzo mało i rzadko i z tego się bardzo ciesze

pewnie,że masz kochana :) musisz tylko dobrze nim pokierować :)