Nie chcę spędzić życia w pracy. Co o tym sądzicie?

Witam, chciałabym żebyście postarali się podejść do tego co napiszę ze zrozumieniem, a nie od razu oceniali i krytykowali. Otóż póki co jeszcze studiuję i łączę studia dzienne z pracą. Studia są związane z moją pasją, zainteresowaniami, natomiast praca jest tylko tymczasowa, typowo zarobkowa. Strasznie brakuje mi jednak czasu wolnego, aby móc korzystać z życia, rozwijać rozmaite pasje, czytać książki, spacerować, podróżować... Marzę o tym, że kiedyś nie będę musiała pracować, nie z lenistwa, bo generalnie nie lubię siedzieć w miejscu, ale po to, by realizować swoje pasje tak, jak chcę. Jeśli życie da mi taką możliwość, że będe mogła wychowywać dziecko, poznawać uroki życia, to nie zawaham się i na pewno skorzystam :)

Haaalo?

cale zycie nie pracowac, tylko korzystac z zycia, podrozowac, rozwijac pasje itp, wiec nie jestes sama;) ale niestety tak sie nie da, no chyba ze sie wygra w totka czy cos;)

Nie decyduj się na dziecko. Musiałabyś najpierw mieć rozerwaną błonę dziewiczą, a to boli. :(

no to musisz mieć bogatego chłopa albo rodziców a może utrzymanką ......

Jak to się nie da? :) Bzdura. Moja starsza kuzynka ma teraz 37 lat i pracowała tylko przez dwa lata po studiach. Później poświęciła się wychowaniu dzieci, urządzaniu domu co jest jej pasją i codziennym korzystaniu z życia :) W totka nie wygrali, jej mąż zarabia sporo ale bez przesady.

Praca nie oznacza rezygnacji z życia osobistego i realizacji swoich pasji. Warto pracować, żeby mieć własne dochody i choć trochę niezależności finansowej, i o ile nie jest to praca po 16 godzin na dobę, tylko normalny etat, to spokojnie po pracy masz czas na rodzinę i na hobby.

Powiem Wam, że teraz mam dość stresującą pracę. W ogóle mam wrażenie, że w życiu strasznie dużo już nerwów straciłam i tyle się stresowałam, że resztę życia chciałabym spędzić w spokoju ;)

Życie to nie bajka , szczególnie w polsce .

Ja nie twierdzę, że praca oznacza rezygnację z realizacji pasji. W ogóle może to dziwne, ale ja nie chciałabym nigdy zajmować jakegoś wysokiego lub odpowiedzialnego stanowiska, bo to dla mnie kojarzy się z ciągłym stresem. Ale chciałabym wyznaczać sobie każdego dnia własny plan, spędzać spokojne, długie poranki, a nie w pośpiechu i stresie szykować się do pracy.

Poza tym ja teraz mam problem żeby szybko i sprawnie rano wyszykować się do pracy, a co będzie, jeśli dojdzie do tego dziecko i trzeba będzie je umyć, ubrać, nakarmić, przygotować do przedszkola? Masakra, chyba trzeba wstać o świcie :)

ja rowniez studiowalam i musialam pracowac aby sie utrzymac (nie w kraju :( )...teraz odbijam sobie to wszystko, po prostu musisz sie przemeczyc aby miec bazy na przyszlosc, pozniej zabawisz sie jeszcze -zaufaj mi....

nie chce pracowac za grosze, spedzac pol dnia w nudnej pracy. Ale jak juz skoncze studia to na pewno zaczne pracę. W tej chwili duzo podrózuje po swiecie, oczywiscie nikt ze znajomych o tym nie wie bo zaraz by były domysly skad ma kase na wyjazdy jak nie pracuje.

bo z czleka zrobiono niewolnika by tylko jebal i jebal na nic i za nic. czlek ma ograniczone prawa i musi tylko robic by meic za co zryc

ines73- ale rozumiem, że Ty pewnie pracowałas żeby odłożyc pieniądze? Ja przy moich studiach pracuję na pół etatu i nie mogę nic odłożyć ;) Po prostu wierzę w to, że firma mojego chłopaka będzie się rozwijała i kiedyś będziemy w stanie utrzymać się z jego pensji.