Znajomość z ulicy

Mam pewien dylemat. Czy zaryzykowalibyście i zagadnełyście nieznajomego na ulicy, którego spotykacie i który wam się podoba? Dodam że spotykam go regularnie, ale wiem że niedługo to się skończy gdyż zmieniam pracę. Wiem błahy dylemat ale może ktoś doradzi ;) Dodam że nie jestem zbyt pewna siebie, i raczej mężczyźni źle odbierają jak kobieta ich pierwsza zagaduje. Ale w tej sytuacji?

świat należy ponoć do odważnych

Ponoć tak, ale nie wiem czy akurat wypada kobiecie, i czy facet tego źle nie odczyta. Czuję że też mu się podobam, ale nie mam pojęcia jak zagadać. Przecież nie wywalę mu że niedługo zmieniam pracę i go już nie będę widywać ;)

masz dyda moge go wypucowac? i jest twoj

Nie sądzę

Mogłabym napisać taki sam temat :) Jedyna różnica to to, że nie wiem czy on jest zainetresowany... To co? zagadujemy do nich jutro? :)

Ja do końca też nie, ale są pewne świadczące znaki że tak ;) Myślę że może nie ma nic do stracenia?

To że nie ma nic do stracenia, to wiadomo :) Prawie nigdy nie ma w takich sytuacjach. Problemem jest przełamanie się... ale kto nie próbuje... :)

W sumie masz rację, tyle akurat ja bym wolała aby mężczyzna pierwszy do mnie zagadał ;)

Każda by chciała. Ale żeby zagadał ten właściwy to trzeba mieć tyyyyle szczęścia ;) A Ty już kiedyś zaczepiłaś faceta w ten sposób?

Nigdy :) Ale dla tego sie chyba przełamie ;) A Ty zagadałaś?

Zdarzało mi się :] Nigdy nic z tego nie wyszło, ale teraz mam się z czego śmiać :)

A nie wyszło bo to Ty zagadałaś, czy po prostu nie ten typ

Zaryzykuj, świat od tego się nie zawali, bo będzie sobie potem pluła w brodę jak ja. 8 lat temu nie wykorzystałam szansy, teraz jest już za późno, on i ja pozakładaliśmy rodziny. Mijamy się czasem, zawsze patrzymy sobie w oczy, smutne oczy i w głębi duszy tak cholernie żal, że coś można było zrobić. Więc zrób to, bo zjedzą się potem wyrzuty sumienia. Powodzenia

Jeden okazał się być zajęty, ale bardzo grzecznie odmówił, więc nie było problemu. A drugi był ostatnim kretynem. Na szczęście szybko to wyszło na jaw, bo na pierwszej randce, więc czasu nie straciłam :)

Ta co nie zaryzykowała - wiem tego się właśnie boje, że będę żałowała. Tylko jedyne czego się obawiam to że jak kobieta zagaduje do mężczyzny to on może poczuć się zbyt pewnie, bo pomyśli że na niego leci. Czy tak jest? Italian - głupie pytanie ale jak zagadywałaś? ;)

pewność niepewność- ten drugi dokładnie tak pomyślał, bo miał niepokolei w glowie... A jak zagadywałam? Hmm szukałam jakiegoś żartu sytuacyjnego żeby zacząć, pytałam o imię i czy chciałby się ze mną czegoś napić. W obu sytuacjach było wcześniejsze zainteresowanie z męskiej strony (tak, u tego zajętego też:P), ale oni absolutnie nie mieli jak zagadać, bo pracowali. Więc trzeba było wziąć sprawy w swoje ręce :] Przynajmniej tak to sobie wtedy tłumaczyłam :)

Można zacząć neutralnie, lekkim tonem - hej czy coś stoi na przeszkodzie abyśmy w końcu zapoznali się? Moim zdaniem to pytanie da szansę na jakąś rozmowę, jak powie nie stoi to już chyba wiadomo co masz robić. Jak powie tak stoi, to spytasz co? I w sumie wiesz, że nie już tematu.

nie ale mozesz sie do niego usmiechnac http://www.youtube.com/watch?v=4ALTu4dVbTQ

Zarytykuj