Niska samoocena, proszę o pomoc!

Mam bardzo niską samoocenę, zakorzenioną we mnie już od dzieciństwa, ale nie zdawałam sobie z niej sprawy. Doszukuję się jej przyczyny, ale nie w tym rzecz. Nie mogę isę wygrzebać z tego bagna, nie wiem już co robić, zaczynam niszczyć siebie i swój związek... Nie wierzę w to, że chłopak mnie kocha, nie umiem mu zaufać, chociaż się staram, jestem wiecznie smutna, przygnębiona, marudna, domagam się nieustającej uwagi i zainteresowania, jak małe dziecko. Nie radzę sobie z niczym i uważam się za brzydką - ot, sprawka tego trującego chwastu, jakim jest niska samoocena. Myślałam nad tym, skąd mi się to wzięło. Doszłam do wniosku, że: Matka za często i nieświadomie mnie krytykowała, za to prawie wcale nie chwaliła. Teraz mogę za dużo od siebie wymagać, czyli wyglądu Angeliny Jolie itd i nie mogę siebie zaakceptować... Albo przez szkołę. W podstawówce byłam kozłem ofiarnym, nikt mnie nie lubił, często uciekałam z lekcji... Jak mam sobie pomóc? :( miałam już psychologa, ale nie dałam z nim rady. Czuję, że niszczę swój związek, nie chcę tego...

gdyby ciebie nie kochał toby z oba nie był.

Tutaj nie o to chodzi. Muszę się poprawić, bo to zniszczę! Nikt by nie wytrzymał długo z osobą która ma mnóstwo problemów, to po prostu męczy...

bosz, autorko kochana, mam bardzo podobnie jak ty, zadreczam sie mysleniem o tym, ze nie mozna nikomu zaufac, ze inni beda mnie oklamywac, ze moj facet caly czas mysli o kims innym, a nie mam na w/w zadnych dowodow. mam natomiast dowody na odwrot: ze nikt mnie nie oklamuje, moj facet jest monogoamista, ludzie mnie napreawde lubie i podziwiaja. a ja czuje sie jak dno na dnie :(