wątpliwosci

Konczę studia, mam niezla prace, fajnego faceta, z ktorym spotykam sie prawie 3 lata i dzieki ktoremy moglam zapomniec o nie do konca udanej zwiazkowej "przeszlosci", jadnak ostatnio, coraz czesciaj mam watpliwosci, coraz wiecej rzeczy mi przeszkadza coraz mniejsza mam ochote na seks(albo inaczej na seks z nim) i coraz mniej zalezy mi zeby spedzac z nim wolny czas, coraz czesciej przychodza mysli o tym, ze wolalabym zeby go juz tak przy mnie duzo nie bylo i nie wiem, nie wiem co mam z tym zrobic, on jest wyjatkowy, taki ksiazkowy przyklad faceta ktory kocha, jest czuly zawsze dzwoni kupuje kwiatki i nie widzi swiata poza swoja babka, tylko ze ta babka juz tak tego nie docenia... Chyba nie chce spedzic z nim reszty zycia, ale z drugiej strony nice chce zeby gow nim zabraklo... Czy z boku, z waszej perspektywy ta syt tez wydaje sie taka jakas beznadziejna?:(

Szanuj go. Masz ogromne szczęście

a wolisz być z draniem? ja byłam z takim jednym co mnie w ogóle nei szanował, po rozstaniu poznałam nowego, zupełne przeciwieństwo eksa. Też miałam wątpliwości bo choć mnie szanował i był kochany to myślałam o powrocie do byłego. Minął jakiś czas i to wystarczyło, bym się zakochała. Teraz jestem mega szczęśliwa. Nie niszcz tego co masz bo potem będizesz żałować. Zróbcie coś szalonego, bo rutyna w związku to najgorsze co może być. Zyczę szczęścia :)