ja i kochanek

Ludzie, jak tam jesteście. To pomóżcie. Jestem w takim dołku psychicznym, że postanowilam napisać do kogoś, kto może to przeczyta i napisze co o tym myśli. Tylko proszę o nie ocenianie mnie, bo i tak będę się smażyła w piekle. Jestem mężatką od 7 lat. Wyszłam za mąż z miłości. Po ślubie szybko okazało się, że mimo, iż nie ma nałogów, nie pali, nie pije, oddaje mi pieniadze, to nie szanuje ludzi, nikogo. Swoją mamę wyzywa od k..., mnie też (przed zdradą), ciągle wszystko jest nie tak, jestem tępakiem, bezmózgiem, itp... Myślałam, że jak urodzę mu dziecko to się zmieni, i sobie narobiłam. Sama byłam ze swoim dzieckiem. Chociaż podczas ciąży wydawało mi się, że się zmienil. Po powrocie do domu ze szpitala czar prysł. Teraz synus ma 4,5 roku, a on ciągle go bije, o wszystko go wyzywa. Zresztą mnie też. W tamtym roku zimą, to był styczeń, poznałam starszego o 18 lat kolegę w pracy. Od rozmowy do rozmowy, znajomość przerodziła się w romans. On był gotowy zostawić dla mnie żonę i syna. Ja odmówiłam, ponieważ nie kochałam go. Miłość przychodziła wolno. On zwariował na moim punkcie. Każdego dnia widzieliśmy się w pracy, często poza nią, poznał i pokochał mojego syna. W końcu zaszłam z nim w ciążę, przypadki em, nie planowałam tego. On nie chciał tego dziecka, a ja nie chciałam usunąć. Mowił, że mnie kocha, ale na ojca jest za stary. Pod koniec roku dowiedziała się o nas żona jego. Dzwonila do mnie, straszyła i jego i mnie. Urodziła się nasza córka. Pokochał ją. Mąż wie, że córka jest jego. Ja w końcu go pokochalam, tak, jak nikogo na świecie. Teraz chciałabym z nim być, wychowywać nasze dziecko, ale on każe mi cierpliwie czekać, mówi, że musi to wszystko zrobić na spokojnie, żeby nie stracić majątku, itp. Nie wiem, co mam robić. Do męża czuję przywiązanie, nic więcej, kochanka kocham z calych sil. On twierdzi, że kocha mnie. Poradźcie, błagam...

oj niezazdroszcze Ci sytuacji w jakiej się znalazłaś, ja moge Ci tylko poradzić wiem ze tego potrzebujesz ... wiem. Ja bym zrobiła tak, ze swoim mężem bierzesz rozwód tylko nie z Twojej winy! nie mozna zyc z człowiekiem który zneca se psychicznie i nieczuj zadnego przywiązania on niejest tego wart! Ty na to nie zasłużyłaś ani TWOJE dziecko! weźz nim rozwód bedziesz miała swiety spokój, a co do ,,kochanka,, to niewiem co Ci napisać, tu musisz czekac na bieg wydarzen (po rozwodzie) co on zrobi, ale musisz mu jasno powiedziec ze ty niebedziesz ta druga i jesli mu na was zależy na tobie i córce to musi podjac meska decyzje owszem daj mu czas ale niech niemysli ze ma go wiecznie musisz go uswiadomic o tym bo tu chodzi o Twoje życie Twoje i Twoich dzieci , To wy tu jestescie najwazniejsi i rób tak abys Ty była szczesliwa bo wtedy beda szczesliwe Twoje dzieci...

dziki za dobre słowa. Dlaczego Bóg pozwala nam kochać tych, ktorzy są nam zakazani?

bo Bóg dał nam wolną wolę... czasami mysle ze niepotrzebnie :) zobaczysz ze wszystko Ci sie ułoży tylko to Ty musisz wziąć byka za rogi nikt inny tego za Ciebie nie zrobi, działaj bo szkoda Twojego życia! powodzenia 3mam za Ciebie!:)

ps. uważacie że on jest za stary na ojca? ma dopiero 54 lat

nie jest za stary na ojca! jak potrafił zrobić to... no wlasnie wiec nawet nie słuchaj go jak tak mówi bo to jest smieszne

tyle , że jak dxziecko bedzie mialo 16 lat to on juz bedzie mial 70 bedzie jak stary dziadek :(

ile Ty masz lat? wiesz jesli go kochasz to postaraj sie z nim być ale jesli masz wątpliwości to zostaw to, znajdziesz kogoś napewno ... ale jesli Ci zalezy to niemysl za dużo bo nic z tego dobrego nie wyniknie

on nie ma 54 tylko 47!