mam 25 lat i jestem alkoholiczką

Witam, Mam zaledwie 25 lat, skończyłam studia i z zawodu jestem ekonomistką. Dwa lata temu wyszłam za mąż. Byliśmy świetną parą, bardzo zabawową...za bardzo :( Pochodzę z patologicznej rodziny gdzie ojciec pił ,bił i ubliżał. Zawsze chciałam udowodnić mu ,że nie ma racji mówiąc, iż do niczego się nie najadę i jestem zwykłym śmieciem... Ojciec nie żyje już 7 lat, a ja wciąż udowadniam (?!) ze nie miał racji. Bardzo bałam się ,że skończę tak jak on...jestem na dobrej drodze by tak się stało. Z mężem poznałam się gdy byłam na terapii DDA jakoś tak wyszło ,że nie długo po tym przestałam przychodzić na spotkania, rodzina mnie odrzucała, u mnie już tak jest ,że się pije... Nie chce już budzić sie niemal co sobotę z kacem i poczuciem winy ,że znów się upiłam.Widzę swój problem i chcę się leczyć( jutro mam pierwsze spotkanie w poradni uzależnień. Najgorsze jest to ,że robię to po kryjomu przed rodziną i mężem. Wiem ,że jutrzejsze spotkanie to prawdopodobnie początek końca mojego małżeństwa bo mój mąż lubi pić i nie widzi ,że ma z tym problem. Wielokrotnie próbowałam z nim o tym porozmawiać, ale on broni się atakiem. Chcę o siebie walczyć, nie chcę już przepijać życia, ale czy dam sobie radę żyjąc przy alkoholiku który nie zdaje sobie sprawy ,że jest alkoholikiem ? nie wiem