Tragedią mojego życia jest to, że nie jestem

zartujesz chyba?

Nie da się, nie urodziłaś się inteligentna to już taka nie będziesz:) Musisz dalej być przeciętna i żyć jak szczur w kanałach. Nie zrobisz ani kariery, ani nigdy nie będziesz szczęśliwa. Bedziesz mieszkała w bloku i zarabiała 1500zł miesięcznie. I tak całe życie do du*y:(

Ja ponoć dość ładna, w każdym bądź razie uganiał się za mną taki jeden facet, ale przez ten brak wiary w siebie z miejsca uciekłam przed jego zalotami. Do teraz tego żałuję, bo i ja darzyłam go uczuciem.

bo wmawiasz sobie. ja tez zawsze wszystko w 1 terminie, w tym roku 2 sesje zaliczylam. i jestem z siebie dumna, ale mi glownie chodzi o to, zeby zdac sesje, by poznije miec labe i nie myslec o studiach, bo jeste tez leniem. dziwne polaczenie. wyluzuj troche, dziewczyno. na pewno jestes madra, moze nie ponadprzecietna, ale czy to cos zlego? uswiadom sobie, ze nie musimy byc ciagle wyjatkowi, a wlansie normalni, bo sie wykonczysz. znajdz sobie dobrego faceta i ciesz sie zyciem, poki mloda jestes i ladna;)

Widać, że Bazyliszka nie jest inteligentna. Nie czyta naszych postów a na dodatek już od kilkunastu minut odpowiada co studiuje.. żal.pl

Znasz mnie? Nie wiem po co wchodzisz w ten temat. Nienawidzę osób, które podcinają mi skrzydła.

tez tak mam/mialam - no tak, masz rację, ale ja tak już od dziecka mam. Zawsze wiele ode mnie wymagano, więc może i stąd to dążenie do doskonałości. Niestety, z tego powodu bardzo cierpię. Nawet najmniejsze potknięcia wypominam sobie wiele razy. Dlatego też przez kilka ostatnich lat bardzo zamknęłam się w sobie. Mam problem ze znalezieniem przyjaciół, miłości. Czuję się do niczego. Wiem, że konstruktywna krytyka też ma swoje plusy, wiele razy dzięki niej wznosiłam się o poziom wyżej, ale czasem boję się, że jestem totalnie bezwartościowa.

daj spokoj, przeciez on sie wyzywa tylko. co Ty sie przejmujesz:) czytaj ksiazki, czytaj gazety typu focus, fajne wiadomosci tam sa, no rob co lubisz, ale nie zapominaj, ze nie bedziesz alfa i omega, na litosc boska, a i rozmawiaj z ludzmi, sluchaj ich, duzo sie mozna dowiedziec.

No przecież jakiś koleś wcześniej mówił, że szuka dziewczyny i chce wasze zdjęcia a wy mu oczywiście nie wysłałyście a teraz narzekacie że szukacie miłości haha. Ale rąbnięte baby:( Ogarnijcie się ok?

Jestem tutaj anonimowa i za totalną dziecinadę uważam wysyłanie zdjęć przypadkowym facetom. Wystarczy mi ten jeden. Chociaż chyba i jego zawiodłam. A wszystko dlatego, że wydawało mi się, że bałam się otworzyć. Bałam się, że nie zasługuję na niego. On jest taki oczytany, ciekawy, no i zdolny. Strasznie się czuję z tego powodu. On chyba też.

i co, uwazasz, ze powinnam leciec w ramiona kazdego kto wykaze zainteresownaie i - o zgrozo!- na necie jeszcze?nie kreca mnie znajomosci interenetowe i gadanie non stop na gg:)

Czytać akurat bardzo lubię. Mam swoich ulubionych autorów, dziedziny, które chcę zgłębiać. Mimo tego, że dość często mam wątpliwości co do swoich predyspozycji intelektualnych, to nie brakuje mi zainteresowań. Ciągnie mnie zwłaszcza w kierunku sztuki, literatury, historii, muzyki.

Czyli masz umysł humanistyczny. Zapomnij o rozwoju inteligencji.

Mnie właśnie też nie kręcą tego typu znajomości. Z autopsji wiem, że najciekawsze osoby poznaje się w realu, a nie w necie, gdzie każdy może udawać kogo chce.

Ok rozumiem, że jesteście za "duże" na wysyłanie zdjęć facetom z neta. A czy w takim razie żalenie się dorosłej kobiety na forum i opowiadanie jaka to ona beznadziejna to normalne zjawisko? Chyba też nie wypada:)

Po kij wchodzisz w ten wątek, skoro cię on razi?

Żeby się pośmiać hihi:) I jeszcze jedno: moim zdaniem fakt, że żalicie się na forum jest dodatkowym dowodem na waszą beznadziejność, z której się właśnie żalicie:) Ok idę sobie do mądrej żonki z wyższym wykształceniem technicznym, która zarabia 4200 brutto i mieszka z super mężusiem w domku z basenem:) papa:)

Żalimy się dlatego, że chcemy konkretnej pomocy, rozmowy, a nie oceniania przez ludzi twojego pokroju, którzy nic o nas nie wiedzą.

Coś pewnie jest nie tak z Twoją samooceną. Zafiksowałaś się na tym swoim rzekomym braku inteligencji, bo przecież możesz być nieobiektywna i zapewne tak jest. Możliwe, że jesteś przeciętna, ale zapewne masz jakieś talenty, które choćby trochę wybijają się ponad średnią. Zazwyczaj mamy coś takiego w czym jesteśmy lepsi od ogółu, chociaż trochę. Może warto tego poszukać i skupić się na tym? Istotne też jest to, abyś swoją wiedzę, umiejętności poszerzała nie po to by poprawiać swoją opinię o sobie we własny oczach i innych ale abyś miała z tego satysfakcję i/ewentualnie korzyści materialne.

Z moją samooceną jest fatalnie. Nie wierzę w siebie. Cierpię, bo jak już wspomniałam, chciałabym być w jakiejś dziedzinie wybitna. Pogodziłam się np. z brakiem zdolności z matematyki, ale martwię się, że nie odniosę sukcesu w dziedzinach, którymi się pasjonuję i które rozwijam.

W ogóle to od tygodnia, odkąd tylko skończyłam egzaminy, siedzę w domu i non stop przeglądam profile innych na fejsbuku. Oczywiście zawsze wychodzi na to, że to ja jestem najgorsza, najgłupsza itp. Zdołowałam się niesamowicie.

No to sama widzisz. Teraz należałoby zapytać jakie to dziedziny i co uważasz za sukces? Być może ty po prostu przesadzasz? Stawiasz poprzeczkę absurdalnie wysoko i zamiast cieszyć się pasją samą w sobie, stresujesz się, że nie osiągnęłaś jakiegoś tam, wydumanego poziomu. Taki problem jaki masz, raczej nie jest do wyleczenia, przy pomocy porad z forum. Nawet jeśli ktoś dobrze Ci doradzi, to i tak nie będziesz miała motywacji aby coś zmienić. Pewnie przydałaby się jakaś konsultacja psychologiczna. Będziesz się tak męczyć, aż stan się zaostrzy i spieprzysz sobie coś ważnego w życiu. Z tego co piszesz stany nerwicowe chyba też nie są Ci obce.

Powiem Ci tak. Ja pierdolę jakieś tam profile. Mam to gdzieś. Znam swoje wady i trochę zalety. Nie jestem sobą szczególnie zachwycony bo wiele mi brakuje i wciąż pewnych spraw nie ruszyłem, ale nie żyję w ciągłym stresie i nie porównuję się bez końca. Wiem, że są ode mnie lepsi i jest ich mnóstwo! Ale też wiem, że mam pewne zalety, umiejętności, które nie czynią mnie geniuszem, ale niewątpliwie nadają rys indywidualny. Ty jesteś za bardzo skupiona na sobie i to szczególnie na tej sferze własnej wartości. Wiem, że to niełatwo się uwolnić od takiej fiksacji, ale coś powinnaś z tym zrobić.

Moją pasje to fotografia (niestety wciąż amatorska, dopiero zbieram pieniądze na lepszą jakościowo lustrzankę), malarstwo, rysunek, projektowanie ubioru i biżuterii, pisanie w różnych formach. Poza tym interesuję się historią starożytną i średniowieczną, etnografią, literaturą, muzyką.

Zgadzam się z Tobą, ja też staram się na ogół skupiać na rozwijaniu własnych zainteresowaniu, poszerzaniu wiedzy, ale ostatnio ogarnął mnie straszny kryzys. Nie wątpię, że dobrą receptą w celu rozwiązania problemu będzie kontakt z psychologiem, ale najpierw chciałam o tym pogadać o tym z kimś anonimowo.

zainteresowań' - przepraszam, zamyśliłam się:)

wow, sporo tego:) super:)

Tyle ma zainteresowań i jeszcze narzeka ;) Zapewne jest tak, że te fejsbukowe cuda, nie mają ni odrobiny Twoich zainteresowań, tak realnie traktowanych, umiejętności, pomysłów i przede wszystkim potrzeby by rozwijać siebie. Ja Ci tutaj samooceny nie poprawię, ale coś mi się tak zdaje, że trzeźwo to ty nie patrzysz ani na siebie, ani na innych ;)