obawy zwiazane z utrata pracy

jakis czas temu stracilam prace,bo prywaciarz zamknal firme,mam jakies dodatkowe pieniadze i czasem zajecie,ale nie ma szans w naszej miescinie na inna prace:( problem jest taki,ze wstydze sie przyznac swojemu facetowi ze nie pracuje:( nie chce by pomyslal,ze jestem leniem,a skonczylam dobre studia i mam staz,doswiadczenie tylko teraz nie mam pracy...,nie chce jego kasy mam swoja,tylko jakos tak mi glupio ,co radzicie?moje poczucie wartosci spada a nie moge wyjechac ze wzgl.na sytuacje rodzinna,zamkniety krag:(

kto wesprze mnie?

nikt mi nie pomoze?

Kasiorek,dziekuje za cieple slowa,ale mam takie niskie poczucie wartosci:(

moze jednak lepiej wyjechac i szukac pracy tam gdzie jest jej wiecej?

wyjazd nie wchodzi w gre,nie mam takiej opcji ze wzgl.na sprawy rodzinne:( doradzcie jeszcze cos

a jaki to wstyd stracic prace??? bo ja nie kumam w dzisiejszych czasach to nic nadzwyczajnego co innego gdybys jej nie szukala szukaj cos znajdziesz facet byłby debilem gdyby nie zrozumial

sluchaj, ja mam w perspektywie utrate pracy, kolejna. Znow mam prace znaleziona co prawda bez znajomosci, ale ponizej kwalifikacji i dlatego, ze byla znow brudna robota do wykonania a lepszej osoby by nie znalezli. Zarabiam tyle, co osoby z mniejszymi kwalifikacjami i chociaz to budzetowka to tu trzeba byc dyspozycyjnym. To tak na pocieszenie Ci pisze, ze w Wawie tez robia w konia i tez nie jest rozowo z praca.Pracownik musi byc silny jak bydlątko, wykwalifikowany i odpowiednio glupi, zeby bezwolnie wykonywal zadania i nic dla siebie nie chcial.

dziekuje,moze ktos jeszcze:( ?

mam mega dola