Jak sobie pomoc?

Bardzo prosze o porade, bo sama z soba juz nie wytrzymuje. Od kilku lat zyje za granica, mam wlasne mieszkanie. Mieszkam w nim razem z narzeczonym, z tym ze jego praca pozwala na bycie w domu 1-2 dni w tyg.Akurat teraz mam tydzien wolnego wiec jest w domu non-stop ... i tu zaczyna sie problem. Nie moge zniesc jego obecnosci w domu, irytuja mnie jego zachowanie, wkurzaja mnie jego rzeczy. Wczoraj przyjechal do nas jego kuzyn ze rodzina a ja myslalam, ze szalu dostane patrzac jak male niewinne dzieci brudza mi moja swiezo umyta podloge. Nie moge zniesc mysli ze nie mam nad tym kontroli. Sama nie wiem, czy to jest problem ze mna czy po prostu przyzwyczailam sie do samotnego zycia

patrzac jak male niewinne dzieci brudza mi moja swiezo umyta podloge hahahahahaha

A nie pomyślałaś, że to już przyzwyczajenie do samotnego życia????

Kontrole nad sytuacja masz, kwestia uzgodnienia z partnerem, ze nie chcesz zadnych wizyt, najazdow rodzinnych. Ja osobiscie bardzo cenie sobie prywatnosc i toleruje zaledwie kilka osob w domu, reszta do hotelu :D

To nie chodzi tylko o gosci, po prostu mam wrazenie ze lubie byc w domu SAMA, nawet bez mojego faceta. Obecnosc kazdej osoby burzy moj spokoj i lad. Ja mam wszystko poukladane, kaza rzecz ma swoje miejsce i chyba przez ten moj chorypedantyzm rodza sie konflikty w domu. Ale jak widze jak dziecko rozmazuje czekolade na czystych drzwiach lub na fotelu to i sie noz w kieszeni otwiera. Moj facet tego nie rozumie i twierdzi ze jestes straszna egoistka nieprzystosowana do zycia z ludzmi

Jebać ludzi.... Pozdro.

Jak jestes pedantka, to musisz sobie szukac faceta o takim samych hobby, albo, mieszkac sama ;) Lokum jest twoje, wiec Ty wyznaczasz warunki.