nie radzę sobie z dziećmi

Mają 2 i 4,5 lat. Z mężem pracujemy, on wraca zazwyczaj, jak już chłopcy śpią. Ale do rzeczy: strasznie broją, krzyczą całymi dniami, kłócą się, wyrywają sobie zabawki, do tego starszy prowokuje małego (np. jesteś mały a ja duży, itp. i jest wielka awantura). Ciągłe wrzaski w naszym domu, sklepach, na ulicy, w aucie, wszędzie. Nie umiem ich poskromić, mam już dość.

Co się dziwisz, przecież Twoich dzieci nie ma kto wychować, dzieciom potrzebni są rodzice a tak naprawdę ich nie mają,

Jeżeli pracujecie oboje ,to kto zajmuje się chłopakami -jeżeli mają opiekę w domu to może lepiej rozglądnąć się za przedszkolem ,wyszaleją się chłopaki i nadmiar energii rozładują z kumplami a Ty nie będziesz umęczona .

Ja jestem w domu o 16, młodszy był z opiekunką (od dziś z Dziadkiem), starszy chodzi do przedszkola, ale w lipcu nieczynne. Jeszcze parę dni mój Tata się pomęczy z obojgiem. Zastanawiam się, jak z nimi rozmawiać, jak do nich trafić, żeby to nasze życie razem było spokojniejsze