brakuje mi bratniej duszy

Smutno mi, nie mam rodzeństwa i nigdy nie byłam specjalnie rozrywkowa co przełożyło się na to, że nie mam też przyjaciół, tylkoznajomych w pracy. Teraz nawet nie mam specjalnie czasu na przyjaźnie bo mam męża, dziecko małe, chodzi do przedszkola, po przedszkolu opiekują się nim dziadkowie a ja po pracy muszę biec do nich po dziecko bo i tak dużo siedzą z małym. Dziecko to moje największe szczęście i najlepsze co mnie spotkało. Czasami jednak brakuje mi bliskości, z mężem ostatnio jest dużo gorzej. Oddaliliśmy się od siebie troche. On dużo pracuje, w nowej pracy, potem jest zmęczony a ja, ja jestem już zła i rozżalona. Naprzyjaźń nie liczę, nie potrafię w pełni zaufać drugiej osobie. Brakuje mi jednak bliskości, zawsze myślałam, że co by nie było to przecież jest mąż i z nim będzie ok ale już w to tak nie wierzę. Czy wy nie macie takich odczuć?

nawet tutaj jestem samotna?

na pewno nie znajdziesz bratniej duszy w internecie nie licz na to

Ja mam identyczne odczucia. Z tym,że Ty masz więcej. ja nie mam dziecka i pracy :(

Cała reszta podobna... Smutek,żal,rozgoryczenie...

praca faktycznie dużo mi daje, jak jest tak, że siedzę w domu, np. na l4 przez tydzień czy dwa to dostaję do głowy, ale to jednak praca, czasami brakuje mi jakiejś takiej koleżanki, ale za bardzo się rozczarowuję, ostatnio spotkałam taką, z którą dobrze mi się rozmawiało w pracy właśnie, co z tego, po jakimś czasie znalazła sobie bogatego chłopaka i zaczęła rozpowiadać jak to ona nie rozumie jak można żyć jak ja itd. chociaż wcześniej sama tak żyła. Po takich historiach nie mam ochoty zawiązywać przyjaźni ale jednak brakuje mi kogoś. Wiem, że nie znajdę w necie, ale posmutkować mogę. Mężowi tego nie powiem bo przecież taki zapracowany uzna, że ten problem to jakieś fanaberie.

A skąd jesteś, smutasku?

mieszkam koło bytomia na śląsku a ty?

Kujawsko-pomorskie. Daleko, szkoda...

no faktycznie bardzo daleko :( teraz zbieram się do kościoła ale zajrzę jeszcze tutaj :)