Śmierć bliskiej osoby

Minęło już sporo czasu a ja nie mogę poradzić sobie ze śmiercią mojej kochanej córeczki. Czy ktoś ma coś podobnego i mógł by podzieli się tym jak sobie z tym poradził?

to smutne, a co się stało? jeśli oczywiście chcesz pisać:(

czas wszystko zmieni, rany sie zagoją, zobaczysz...trudno zapełnic pustkę po tak bliskiej osobie, pomaga praktyka duchowa, jakakolwiek, tzn. w zależności od wyznania

Obawiam się że czas podobnie jak praktyka duchowa niewiele zmieni> Ja po prostu już nie mam dla kogo żyć odkąd moja córeczka powiększyła grono aniołków :-)

Sorki to nie miał być uśmiech na końcu mojej ostatniej wypowiedzi tylko ;-(

nie żyje się dla kogoś, to głupota, dlatego człowiek cierpi jak sie z kims rozstaje czy ktoś umiera, jestesmy tu na chwilę, twoja córka straciła to ciało ale jej dusza jest juz gdzieś...ty jestes jescze tutaj i powinienes po prostu żyć a nie rozpamiętywać (to nie znaczy, nie pamietać)

to podszyw ;)

Żyje, ale nie mogę się z tym pogodzić. Wiem że jest jej na pewno lepiej niż na tym ziemskim padole ale mimo wszystko chciałbym żeby była tu ze mną.