Nie mam o czym rozmawiac z wlasnym ojcem.

Odkad pamietam ojciec zawsze chodzil swoimi drogami i prawie wcale nie wtracal sie do wychowania mnie i mojego brata. Nigdy nie zapytal jak w szkole, co slychac itp. Przychodzil z pracy i mijal nas bez slowa. Jak bylam bardzo mala myslalam, ze to normalne, a pozniej zaczelam zazdroscic kolezankom ich ojcow, kiedy zobaczylam jak fajny kontakt mozna miec z tata. Moj byl, a tak, jakby go nie bylo. Czesto sie denerwowal itd. Pamietam, jak odbieral mnie i mojego chlopaka ze studniowki i nawet nie zapytal jak bylo. Wstydzilam sie wtedy przed chlopakiem, ze wlasny ojciec odbiera mnie ze studniowki i cala droge sie nie odzywa. Teraz jestem mezatka, mieszkam daleko od rodzicow i dzwoniac do mamy modle sie, zeby nie odebral ojciec. Wiem, ze w glebi duszy nas kocha, bo nigdy nam niczego nie brakowalo, ale brak wiezi z ojcem bedzie mnie bolec do konca zycia :(

mój teściu był taki: nigdy się nie odzywał podczas moich wizyt siedział przed telewizorem bez słowa teściowa ciągle sprzatala, przesuwała krzesła, zmywała, bez przerwy biegała po mieszkaniu. ale to już przeszłość :-)

ja mam tak samo, moj ojciec to prostak, wulgarnia się wysławia, klnie, często śmierdzi od niego zleżałym potem, zawsze po jedzeniu beka, pierdzi, nawet przy matce, często ma zły humor, jest bardzo kłótliwy.

Moj nie jest prostakiem, dba o siebie i jest zawsze kulturalny, ale nie potrafil niestety byc dla nas normalnym ojcem.

próbuj, w końcu załapie o co biega w te klocki :D