Jestem załamana-czy już zawsze będzie tak?

Zaznaczę,że jestem osobą niepełnosprawną na wózku.Mam już trochę lat i odkąd facet mnie zostawił po kilku miesiącach znajomości to nie miałam w życiu żadnego związku.Dzisiaj poszłam z koleżanką na koncert i jak widziałam,te wszystkie szczęśliwa pary to chciało mi się wyć.Robię zawsze dobrą minę do złej gry i udaje dziewczynę pełną życia itd...a tak naprawdę codziennie czuję się coraz gorzej...chyba przestane chodzić na te "masówki" bo po prostu mam dość :(

Hej!Na poczatek dodaje,ze ja jestem w jednym z tych "szczesliwych zwiazkow" i uwierz mi ,ze nie zawsze jest tak kolorowo jak sie wydaje.Ty bylas w zwiazku przez pare miesiecy,wtedy jeszcze jest tylko szal,ale potem..Gdy wychodze z moim mezem widze jak ludzie sie patrza i wiem,ze niektorzy zazdroszcza.Jestesmy mlodzi,niezlw wygladamy,idziemy za reke.Ale sa takie dni,ze go nie znosze (np dzisiaj).Wydaje mu sie,ze pozjadal wszystkie rozumy,krzyczy,nigdy nie przeprasza,balagani,kladzie sie do lozka w brudnych ciuchach,nie mowi komplementow itd itp..Te slodkie momenty,ktore widzisz jak ludzie sa na koncertach czy wypadach to nieliczne momenty w ciezkim i uslanym problemami zyciu pary.Glowa do gory!

a dlaczego cie zostawił ?

ciesz się, że masz przyjacioł z którymi możesz pójść na te masówki :) ja jestem sama od 2 lat i mam mało przyjaciół, z tórymi mogę pójść gdzieś bo każdy zyje już swoim zyciem. nie masz sie czym martwić, znajdziesz tego ukochanego tylko przestań się smucić :)

dziewczyno, ja jestem sprawna, niebrzydka, nawet cycki mam niebrzydkie a jestem sama latami. I zyje :) W sobie szukaj oparcia. Nie licz na faceta. Nawet jak nie masz fizycznej sily, jestes mniej sprawna, to mozna w sobie wypracowac oparcie. Wszystko to sprawa psychiki i nastawienia :)

Może macie racje,ale każdy człowiek potrzebuje akceptacji.I żeby miał pewność,że ktoś o nim myśli.A czemu mnie zostawił?Nie wiem,bo mi tego nie powiedział...mogę się tylko domyślać..Nie chce sobie wmawiać,że związki są fajne tylko na chwile a reszta jest do bani.Może się naoglądałam zbyt dużo filmów romantycznych,ale wierze (chyba)jeszcze w prawdziwą miłość.I cholernie mnie boli,że nie umiem jej znaleźć.

nie Ty jedna tak masz i nie trzeba być niepełnosprawnym, zeby tak się czuć

zwiazki sa przeraklamowane, jestes sama ciesz sie tym ;) ja mam chlopaka ale jakbym go nie miala to tez byloby OK, faceci nie sa celem mojego zycia

Ale to nie chodzi o cel życia...także potrzebuje bliskości i tak dalej..zdrowe osoby mają łatwiej kogoś znaleźć.Wiem,że nie trzeba być niepełnosprawnym,żeby tak się czuć,ale mnie to jakoś podwójnie dotyka.Przynajmniej ja to tak odczuwam...nie wiem jak mam sobie pomóc..

lepiej byc samemu niz ciagle cierpiec przez zwiazki ja tak mam ze sie angazuje dosyc mocno i szybko i pozniej spotyka mnie rozczarowanie i frustracja wlasnie teraz jestem w takim okresie swojego zycia tak sie sklada ze ja lubie samotnosc a ciagle ktos mi ja burzy zaczynam chciec z kims byc a jemu sie odechciewa ... jak to odchoruje i odboleje spowrotem bede szczesliwa sama ...

nie wiem co dokladnie masz na mysli piszac bliskosc, ale seks tez jest przereklamowany ;)

Bzdura gdyby związki były takie złe to by ludzie się w nie nie pakowali. Własnie ta zmieność emocji jakie dostarcza czyni taki układ interesującym. Gdy jest wiecznie słodkopierdzaco to ludzie się nudzą.

Oprócz tego jestem niepełnosprawna ruchowo to uczucia,emocje i pragnienia mam takie same jak ludzie zdrowi.A co do tego co napisał Prawiczek bez wiary to właśnie zmienność emocji jest fajna,bo jak byłam z tym chłopakiem to było że tak powiem "intensywnie" w kwestii emocjonalnej i teraz mi tego brakuje...założę się,że jemu też,ale honor nie pozwala mu wrócić..o kant d**y rozbić to wszystko :(

trzeba myśleć pozytywnie:) głowa do góry :)

Ewa a czy jestes niepełnosprawną po wypadku czy od urodzenia?

Od urodzenia a co?

Czy ktoś sie jeszcze wypowie?

Nie bede sciemnial. Czeka cie zycie w samotnosci.

Poważnie?

Poważnie?