wzięłam ślub i nie wiem jak to powiedzieć bliskim....

podobnie jak czytać harlequiny

Do Autorki - nie martw się! Mam cudowny kontakt z rodzicami, jestem jedynaczką i wiem, że władowali w moje wychowanie mnóstwo serca, czułam się przez nich kochana i doceniana. ALE wiem też, że uśmialiby się jak na maksa i ucieszyli jakbym im powiedziała o tym, że taki numer ze ślubem wywinęłam. Nie wszyscy rodzice marzą o szopce związanej ze ślubem dziecka - niektórych cieszy, że mają dziecko, które potrafi żyć tak jak chce. Ślubu nie bierzesz z rodzicami tylko z tą drugą osobą. A resztą rodziny, która chciałaby się nażreć, napić i pogapić na innych na weselu - olej. Świat idzie do przodu.

"od dwóch lat mieszkam sama" .....tylko pomarzyć.....

"władowali w moje wychowanie mnóstwo serca" - co wcale nie gwarantuje pełnego sukcesu. "resztą rodziny, która chciałaby się nażreć, napić i pogapić na innych na weselu" - czy cała reszta twojej rodziny to tacy poparańcy? Czy pomimo starań twoim rodzicom nie udało się nauczyć cię krzty szacunku dla innych?

"Do Autorki - nie martw się!" stigma, ty raczej powinnaś się martwić!

przymieram głodem żyję tylko nadzieją, że jest jeszcze kilka panien na wydaniu w naszej rodzinie będę się mogła nażreć do woli i to kilka razy w bieliźniarce trzymam już koperty na każde z potencjalnie czekajacych mnie "nażarć"

zastanawiam sie dlaczego jestes az tak zjadliwa... podwazasz zdanie tej dziewczyny, jakbys cos z tego miala... moja mama praktycznie w taki sam sposob poslubila mojego ojca- sa malzenstwem od 40 lat. naprawde, zachowujesz sie jak zazdrosna idiotka.

w kosciele, wielkim weselu i chucznej imprezie z moimi i merza rodzicami :)

to głupie prowo a łykacie jak lemingi ;)