Jak zapanowac nad zbierającą się agresją ???

Jestem bardzo nerwową kobitą . Szybko sie irytuję, i moje nerwy przeradzają się w agresje , słowna lub fizyczną.Aby na kims sie NIE wyrzyc to odreagowuje na rzeczach, czesto poduszką rzucam, albo zdarzy mi sie potrzasac talerz, szklanke o sciane,(gdy nikogo nie ma w domu),Jestem w związku z cuuudownym mężczyzną,(mąż) on ma córkę ktora tez jest bardzo sypmatycznym ,energicznym dzieckiem, mieszkamy razem...i musze baardzo kontrolowac swoje emocje , kosztuje mnie to sppooro wysiłku .Męża nigdy nie uderzylam, a tym bardziej jego dziecka,w(wtedy bym sobie ręke odrąbala, i pisze szczerze) ale są momenty zwlaszcza jak córka 10 letnia dokazuje niekiedey,jak to dziecko, ma prawo tez do gorszego dnia , a ja czuje jak we mnie narasta agresja i prawie trace panowanie nad soba, boje sie ze coś powiem lub zrobie bardzo przykrego., wten czas uciekam bieegiem, doslownie biegiem w jakies odosobnione pomieszczenie , robie głebokie wdechy i wydechy, lub trzasne ręką w sciane....Te moje stany emocjonalne utrudniaja mi zycie.Maz jest bardzo wyrozumiałym , spokojnym, cierpliwym człowiekiem...to daje mi duzo oparcia, nigdy nie dolewa oliiwy do ognia jak widzi mnie w złym stanie, a tak gasi moje emocje, lecz to nie zawsze pomaga . Znacie jakies sposoby, aby sie pozbyc tych koszmarnych nawyków???Byłam ostatnio swiadkiem jak jakas babcia zbiła dziecko bo pobrudziło lodem bluzke, a ja wten czas myslalam ze babcie rozpierdole na strzępy :o

magnez bierz .

biore, bo mam skurcze, ale na nerwy nie pomaga

to albo jakieś uspokajacze bez recepty, albo dużo ruchu, aby zredukować napięcie .

zastanow sie skad ci sie to wzielo - na twoim miejscu zasięgnęłabym porady specjalisty. sa rozne srodki uspakajajace , jakies herbatki i tabletki, ale chyba w twoim przypadku za wiele nie pomogą. jak ktos wczesniej napisał - ruch( moze nawet boks ;) ), medytacja, joga, jakies metody relaksacyjne? mniej kawy i czarnej herbaty? zmiana pracy na mniej stresujaca?!

Ja w takich momentach (gdy jestem mega wkurzona na mojego faceta) po prostu wychodzę z domu na spacer, wraca, po pół godzinie, lub po godzinie jak się uspokoję. To jedyny sposób jaki mam

niestety zmiana pracy od tak nie wchodzi wgre..nie w Polsce, nie moge sobie pozwolic siedziec kupe miesiecy bez pracy i czekac na przyjecie do nowej :o :o a takie realia Owszem mam duzo ruchu, wysilku fizycznego, zawsze na wieczor przed snem duzo cwicze ze az jestem mokra jak sczur, po czym padam jak glaz na łozko i zasypiam w ulamku sekundy :)

Ja też mam podobny problem z emocjami. Tylko ja rozumiem skąd sie we mnie to bierze. Z powodu frustracji, które próbuję leczyć.

ja sie domyslam skąd tak mam, od kiedy pamietam bylam bardzo nerwową, kiedys zalęknioną osobą (lęki mialam jako dziecko teraz juz nie), u mnie w domu panował dryl wojskowy i bardzo surowy rezim, ta musztra to byla tresura ...mysle że stąd te moje roztrzęsienie emocjonalne się brało.No ale juz tyle zyje zdala od domu, mam swoje zycie, i zupelnie nie pojmuje skąd u mnie sie jeszcze te stany trzymają,zyje wlasnym zyciem, tak jak ja chce a nie jak ktoś mi każe, i niestety potrafie odczuwać te narastanie gniewu i agresji zupelnie w nieprzywidzianych sytuacjach :o

Są dobre tabletki na uspokojenie. Są to ziołowe tabletki firmy Labofarm. Śmierdzą niesamowicie ale są skuteczne :)

rob to co robisz, wyzyj sie na jakims przedmiocie rzeczy, to jest o wiele lepsze niz bys sie wytzreszczala na kims, lepiej przeciez na czymś

no ale kazdy z nas sie kloci, denerwuje czy to na dziecko , czy męża, ty nie mysl ze jak masz zly humor to juz jestes ta najgorsza, normalne malzenstwa nierqaz sie potrafia wyzwac, poklocic ..to nic zlego, tylko panuj nad rekoczynami :)

wyluzuj

to jest smutek ...wiadomo ze pod agresja zawsze czaji sie smutek...a ze smutek jest ciezki i nieprzyjemny czesto zmieniamy go na zlosc bo daje nam wiecej energi do działania ...ogolnie masz przejebane... mam to samo a wszystko zawdzieczam ludziom z którymi miałam doczynienia

na chile obecna moj maz doprowadzaq mnie do gigantycznego smutku czyli złosci i zblizajaca sie burza hormonów ...

muisz panowac nad soba, to jest oczywiste, wiadomo dziecko tez moze przezywac te twoje nerwy, a to jest niezrowe dla was, idźna terapie lub do psychologa

trabletki uspakajające

panowac , u pracowac nad sobą, duzo

wyjasnic na pierwszym miejscu zwlaszca pasierbicy ze nie chcesz byc taka nerwowa wiec niech cie nie prowokuje, po drugie jak juz wybuchniesz to przepros, a tak to chyba terapia jakas najbardziej pomoże