Czy mozna sie z tym pogodzic?

Witam. W skrocie, bo nie chce mi sie pisac. Tym bardziej ,ze malo co widze, bo ciagle jestem w "szoku". Mam fobie spoleczna. Dzisiaj rzucila mnie dziewczyna, powiedziala, ze bycie ze mna jest nudne. Ze ona dluzej tak nie moze, ze chce normalnie zyc, a przy mnie staje sie taka jak ja. Zgadzam sie z nia, ze zwiazek ze mna jest trudny, sam nieraz zastanawialem sie nad tym ,zeby ja "uratowac" odemnie i uciec... Bo wiem ,ze z kims innym bedzie szczesliwa. Wiem ,ze przy mnie nabawila sie kompleksow przez moje poczucie humoru. Wiem ,ze jest w stanie szybko znalezc sobie chlopaka duzo lepszego niz ja, jest bystra, ladna ,tylko boi sie otworzyc, nawet przy mnie sie tego bala, choc probowalem robic wszystko co w mojej mocy ,zeby czula sie przy mnie tak swobodnie jak ja przy niej. I tu jest pytanie... czy dlugo trzeba sie z tym pogadzac, ze ona juz nie wroci? Ze znajdzie lepszego - mimo ,ze z jednej strony chce ,zeby byla szczesliwa - wiem ,ze brzmi to banalnie, ale chce zeby zyla tak jak chciala zyc... Najchetniej bylbym egoista i znow probowal ja do siebie przyciagnac, bo wiem ,ze ona raczej pierwszego kroku nie zrobi, przynajmniej tak mi sie wydaje... Chcialbym zeby wrocila, tak bardzo kocham. ..