Moja mama ...

Mam 23 lata, za 2 miesiące rodzę. Moja mama męczy mnie od samego początku ciąży. Ciągle jakieś uwagi, chamskie przytyki razem z moją siostrą sobie uprawiają, poucza mnie, strofuje i wygłasza "przemądre" opinie i porady. Niektóre są tak żałosne, że aż śmieszne, inne przerażające głupotą. Ostatnio jednak chyba znalazłam powód tego- moja mama uważa, że jestem za młoda, na niczym się nie znam i jej wiedza i doświadczenie będę mi wręcz niezbędne do życia. Stwierdziła, że ona rodząc moją starszą siostrę była po 30 i się tak bała, że np mała leżała 2 dni nieprzebrana z ubranek, bo się bała albo 2 dni niemyta bo się bała... Komentarz mój pominę. I stwierdziła, że skoro ona miała aż 30, a ja nawet 25 nie mam, to tym bardziej będę się bać itp itd... Mam dość wysłuchiwania jaka jestem głupia, jakie głupie mam myslenie, i że "jeszcze zobaczę"... :/ I ciągle podkreśla "dbaj o MOJĄ WNUCZKĘ", aż ostatnio mój mąż odparował, ze to przede wszystkim NASZA CÓRKA, aż moją matkę wcięło. Czy wszystkie miałyście/macie problem z przewrażliwionymi matkami czy tylko ja?;/

up

moja mama jest ok, nie wtrąca się w ogóle, za to teściowa jest chamska i ciągle poucza

Autorko poprostu nie dawaj sie mamie! Docinaj jej tak jak ona Tobie! Pozatym pewnie jestes madrzejsza od niej wiec wyglaszaj jej swoje argumenty. Ja od zawsze niekomu nie pozwolilam sie wtracac w moje zecie i zawsze w kazdej kwesti milam lepsze argumenty ktore zamykaly buzie co niektorym:) A wiec walcz bo napewno bedziesz wspaniala matka!

im starsza matka tym bardziej przewrażliwiona, moim zdaniem.... na szczęście ona jest za staram schorowana i nie ma siły mi się wtrącać :D No ale nieraz widzę panikę w oczach o byle pierdołę, wystarczy, że mały nie zjadł na obiad tyle ile potrzeba, to już by do lekarza leciała :D Ja mam 2 dzieci pierwsze urodziłam w wieku 21 lat, wszystko mi przychodziło naturalnie, karmienie, przewijanie, obserwowanie kiedy iść do lekarza - dosłownie NICZEGO się nie bałam.... doświadczenia nabrałam z czasem, teraz młodszy ma już 2 lata skończone - czyli dzieci już mam podchowane, zdrowe, rozwijają się świetnie, szybko chodziły, mówiły, sikały na nocnik! Tak że nie uważam, że do bycia matką jakichś niebywałych kwalifikacji potrzeba.... wystarczy miłość, cierpliwość i wrażliwość na potrzeby dziecka i będzie dobrze!