nieśmiałość i brak tematów do rozmów

o czym rozmawiać z nowo poznanymi osobami?

o Barbie, ipodach, mtv, no o życiu

co zrobić żeby się nie wstydzić?

o francuskich latrynach

ha ha ja pytam poważnie!!!

widze ze tu nie ma mądrych ludzi

ja mam podobny dylemat. niby mialam dobre oceny w szkole, rozumiem wszytsko co sie wokol mnie dzieje, skonczylam studia ale przez niesmialosc i jakis brak prowadzenia swobodnych rozmow stalam sie nikim i odludkiem.. tego ja nie umialam przeskoczyc. po prostu.. pustka w glowie nagle i koniec rozmowy.. nuda i ziewanie z drugiej str i ludzie zaczynaja sie od ciebie odsuwac.. ja nie mam zycia i mysle ze ciebie tez to moze spotkac.. samotność i spoleczna izolacja.. ludzie nie lubią cichych mruków..

a ja właśnie jestem cichym mrukiem!

Powiem Ci, że grunt to nie zamykać się w domu. Przebywać między ludźmi mimo nieśmiałości i przynajmniej przysłuchiwać się rozmowom, obserwować ludzi, jak się zachowują. Ja tak się uczyłam o czym zagadywać i jak udawać pewność siebie. No i zawsze przełamuje się na siłę. Nie unikam spotkań w większym gronie ludzi, mimo, że często później jestem zła na siebie, bo się prawie w ogóle nie odzywałam. Ale tylko jak na bieżąco jestem w kontakcie z ludźmi to ten kontakt nie sprawia mi aż takiej trudności. I nie czuję się aż takim strasznym odludkiem. Walczcie dziewczyny, bo serio może być lepiej. Ja kiedyś w ogóle z domu nie wychodziłam, chyba, że byłam zmuszona coś załatwić albo iść do sklepu, ale szybciej wracałam z powrotem.