Dziwnie się czuję.. Nie wiem czym to jest spowodowane.. Jakaś diagnoza? ;d

że tak powiem.. ludzie mnie męczą. Nie interesuje mnie co się dzieje wokół, jakieś pierdoły którymi się jarają i są zawsze w temacie.. Nie lubie przebywać z ludźmi chyba że mnie najdzie ochota na jakieś towarzystwo,to wtedy idę spotkać się z jedną zaufaną znajomą przy herbacie. Tak wiem,jestem nudna... i tutaj też jest problem. Chciałabym być inna,ale co zrobię. Wolno reaguje, mam opozniony zaplon.. Nie umiem inteligentnie sie wypowiadać,często mam klopoty z koncentracją, co jest chyba spowodowane stresem(i tu też zaczynają sie schody-nie stresuje mnie obecnosc ludzi,staram sie byc wyluzowana)zaczynam się jąkać, nie kojarze kto co do mnie mówi, nie wiem nigdy co mam odpowiadać. Czuję się strasznie głupia i nie doceniana, choćby nawet za wygląd-dbam o siebie ale NIGDY nikt mnie nie zaczepił, nie spojrzał nawet. A dobijam do 18 stki i jestem tym faktem bardzo zdołowana..

wyluzuj

a jak to słowo zdefiniujesz?:P staram się być , zdaje mi sie ze jestem...ale chyba chodzi o to, ze mam taka pustke w glowie...i od tego sie zaczyna

podnoszę,pogadajcie ze mną prooszę..

powinno wisieć Ci to co inni o Tobie myślą. Pewnie non stop analizujesz każde swoje zachowanie, kiedy byłaś w towarzystwie. Możesz mieć jeszcze bardziej w y jebane na resztę. Równe towarzystwo znajdzie się samo!

jaka ty chcesz diagnozę ?ucz się to będziesz wiedziała co masz powiedzieć .zdobywaj wiedzę na różne tematy . a to że nie masz znajomych to twój wybór ,bo sama piszesz ,że nie chcesz się z nikim spotykać .

mówisz? pozniejsza analiza swoją drogą.. ja nawet się kontroluję kiedy coś robię w czasie terazniejszym... jakos nie potrafie sie otworzyć bo mysle ze ludzie mnie wysmieja od razu itp. nie raz slyszalam,ze jestem glupia..tylko dlaczego? nie pasuje chyba do tego swiata....

Masz depresję

też słyszałam takie rzeczy, i to najgorsze, że od własnej 'kochanej' rodziny. Z dzieciństwem może miałyśmy coś nie tak ale teraz jesteś prawie dorosłą kobietą i możesz decydować o samej sobie. Ludzie, którzy gardzą / wyśmiewają innych są u mnie strąceni do takiej pozycji, że teraz mogę ich gnębić[ w każdym razie nie żałowałabym ich :p ] miej wj i rób swoje

Estera - a po jakiej wypowiedzi tak stwierdzilas? to ciekawe, bo bylam u psychiatry... nawet nie mowilam tego co tutaj a juz zdiagnozowala to, bralam leki i nie bylo zadnej poprawy... zawsze zdawało mi sie ze depresja to tylko smutek, wieczny placz ale chyba musze zglebic sie w temat

Po tym ze zupełnie nie interesują Cie sprawy innych ludzi i nie masz ochoty sie z nimi spotykać , wręcz czekasz kiedy sobie pójdą zeby w końcu wreszcie być sama , to tylko jeden z objawów , masz tez problemy z koncentracja

Poza tym niska samoocena