Jest mi tak smutno!

Ja go kocham, chcialabym byc blisko niego, chcialabym moc czynic go szczesliwym codziennie, chcialabym miec z nim nasz wlasny, wyjatkowy swiat. Jednak on jest w trakcie rozwodu i nie jest gotowy na zwiazki. Nie umie albo nie chce mowic o uczuciach. Nie chcial sie zdeklarowac i dac mi nadziei na wspolna przyszlosc. A ja nie mam czasu czekac. Nie jestem juz mloda, mam trzy dychy na karku i jak kazda babka w tym wieku potrzebuje rzeczy pewnych. Nie bede marnowac swoich ostatnich najlepszych lat na zwiazki bez przyszlosci. Juz i tak przez nie lata mi uciekly i zamiast miec rodzine jestem singielka. Ja tak nie chce. Dlatego powiedzialam mu przedwczoraj ze to koniec, choc pekalo mi serce. Najgorsze ze jestem cholernie stala w uczuciach i teraz dlugo bede cierpiec. Niech to!!! Jest ktos inny kto moze dac mi stabilizacje i rodzine. Jest dobrym czlowiekiem i zalezy mu na mnie. Nie bede go odrzucac, niech bedzie co ma byc. Tym bardziej ze na swojej twarzy zauwazylam pare dni temu zmarszczke. Niech to!!! Strasznie mi smutno!

A poza tym jestem zbyt dumna by o niego walczyc. Mam w glowie mocno zakodowany schemat ( ktorego za nic nie umiem sie pozbyc) ze to mezczyzna ma sie ubiegac o wzgledy kobiety a nie na odwrot. Cierpie.

Nikt mi nic nie powie? Nie zbesza? Nie pocieszy? UPU UPU

A moze jednak powinnam zawalczyc? No powiedzcie cos!!

zbesztam słowy tymi: stara a głupia

Ewka jest głupia bo to ona lubi rozwodzić swoich kochanków to jej nie słuchaj

Ale czemu glupia. Czy mozesz rozwinac?

Ale to nie byl moj kochanek. Ja go poznalam jak juz sie wyprowadzil od zony. Nie bylam przyczyna niczyjej zdrady.

Czy moze ktoras z was tez tak miala? Podzielcie sie ze mna swoimi doswiadczeniami!

Hej, to ja , vidmo. Logowac mi sie nie chce a temat umarl smiercia naturalna ale ja tylko dopisze ze nie udalo nam sie rozstanie. Naczy udalo sie przez dwa dni a potem klapa. Kocham go. To jak choroba umyslowa ta milosc i nic sie z nia juz nie da zrobic. Tak sobie mysle, trzeba bylo uciekac od razu jak go poznalam. Teraz juz i dla mnie i dla niego jest za pozno. Ale to dobrze. Ja tam sie ciesze

Milosc to niechec do zycia w pojedynke, a, ze on jest jedynym kandydatem wartym uwagi na Twoim horyzoncie, totez trzymasz sie go jak rzep psiego ogona. Gdybys naprawde chciala poszukac kogos, kto posiada bardziej przyjazne cechy to bys oczywiscie musiala sie troche wysilic, a, ze przewaznie czlowiek woli isc na latwizne to sobie tlumaczy, ze to milosc ;)