czytam my dzieci z dworca zoo

i jestem w szoku poprostu

No, ciężka lektura, ale warta przeczytania...

Sama kiedys cpałam na umór ale "tylko amfetamine"

do tego, co ja czytam dzisiaj, a o czym nie mogę powiedzieć :o

W podstawówce przeczytałam "my, dzieci z dworca ZOO" i "Pamiętnik narkomanki" i dzięki temu nie sięgnęłam po narkotyki. Nie licząc kilku "buchów" trawy.

troche jakby o mnie tylko nie z herą

a ja czytałam jak sie ucpałam i wydawało mi sie ze wszystko kontrluje ze jestem mądra bo lpalam sie za takie ksiązki

tez czytałam "pamietnik narkomanki" i "my dzieci z dworca ZOO". Każdy nastolatek powinien to przeczytać

To dobrze, że już nie ćpasz - to najważniejsze.

no całe szczęście,takie książki powiny byc lekturami obowiązkowymi

przytlaczajaca lektura... szkoda ze prawdziwa :O

Czytalam to gdy miałam jakies 14 lat. Plus pamietnik narkomanki i ćpun. Książki dają do myślenia... Jest też film na podstawie "my dzieci z dworca zoo", też można obejrzeć.

Film też jest dobry i wstrząsający. Słyszałam też, że Christiane wróciła do nałogu :(

Tak?? hmmm zwykle tak to sie konczy niestety. Ja w 2004 pozegnalam przyjaciela. Mial 30 lat:O . Zmarl na grzybice pluc spowodowana AIDS.

a dobrze pamiętam, ze Babsi ( moze pokręciłam imię?) zmarła z przedawkowania heroiny jak miala 13 lat?

też to czytałam, ale nie cierpię wszystkiego co się wiąże z narkomaństwem blee

ja czytalam to z 5 razy a "pamietniki narkomanki"raz.super ksiazki

Babsi była najmłodszą ofiara wtedy.A Christiane na jakis czas wyszła niby z nałogu, urodziła syna.Potem wróciła do ćpania , i walczy o prawa do dziecka bo chcą jej zabrać. 08/11/2008, Spiegel Online Sławna niemiecka narkomanka znowu bierze. Trzydzieści lat temu, książka o doświadczeniach 15 letniej Christiane F. uzależnionej od heroiny zszokowała Niemcy i świat. Teraz, jak donoszą niemieckie media, po latach spędzonych starając się przezwyciężyć uzależnienie, Christiane ponownie bierze twarde narkotyki. Wśród doniesień mediów o powrocie do twardych narkotyków niemiecka opieka społeczna odebrała Christiane F jej 12 letniego syna. Obecnie w wieku 46 lat, Christiane po raz pierwszy pojawiła się w mediach pod koniec lat siedemdziesiątych, kiedy to dwóch dziennikarzy napisało międzynarodowy bestseler opowiadający o jej zyciu w zachodnio berlińskim środowisku narkotyków i prostytucji. Ona nie jest obecnie w stanie sprostać obowiązkom wychowywaniu i opieki nad dzieckiem powiedział rzecznik opieki społecznej w Postam-Mittelmark blisko Berlina. Jej chłopak, Joachim S.(37 lat), powiedział gazecie Bild, że Christiane regularnie wciąga heroinę I pije alkohol. Horst Rieck, jeden z autorów który napisał książkę My dzieci z dworca zoo opowiadającą o popadaniu Christiane w uzależnienie i prostytucję w okolicach zachodnioberlińskiej stacji kolejowej zwanej Dworcem Zoo, powiedział Spiegel Online, że gdy ostatni raz ją widział 14 dni temu, wydawała się bardzo spięta. Książka ukazała się w piętnastu językach, w 1981 roku na jej podstawie nakręcono film. Opowiada o tym jak 14 letnia Christiane staje się uzależniona od heroiny i oddaje się prostytucji by zarobić na narkotyki. Sukces książki dał jej finansową niezależność, miała jednek duże problemy z tym by ustablilizować swe życie oraz uwolnić się od sceny narkotykowej. Mieszkała w Nowym Yorku, Zurychu i Grecji, po czym w latach 90-tych powróciła do Berlina, gdzie urodziła syna. W tym roku Christiane przeprowadziła się z Berlina do Amsterdamu, zabierając ze sobą syna. Reporterzy donosili, że w Amsterdamie zaczęła ponownie zażywać duże ilości narkotyków, a jej syn został odebrany podczas wizyty w Berlinie. Rieck powiedział Spiegel Online: Ciągle ma szansę. Myślę że to kwestia silnej woli i stanowczości. To wymaga ogromnej dyscypliny. Wiadomo, że dla wielu uzależnionych od narkotyków, dziecko jest tym co daje życiu pewną strukturę. Pytaniem jest, co się stanie gdy dziecka zabraknie. Tak dalece jak byłem w stanie śledzić wydarzenia w ostatnich latach, była ona bardzo solidną, opiekuńczą i kochającą wobec swego syna. Gdybyś go zobaczył, nic o nim nie wiedząc, uznałbyś go za zupełnie normalnego chłopca.

Tak, Babsi zmarła w wieku 13 czy 14 lat :( Mieszkam niedaleko poradni dla uzależnionych i zakażonych. Chodzą na terapię, dostają Metadon, koszmarnie drogie leki na choroby, których są nosicielami na koszt państwa, a potem siedzą w parku po drugiej stronie ulicy i ćpają. Walają się igły, strzykawki, a niedaleko nich bawią się dzieci w paskownicy. Przerażające. Nie wspomnę o tym jak strasznie wyniszczeni są ci ludzie...

wlasnie przy okazji wziełam sie za czytanie o jej zyciu

Książkę czytałam, jak byłam nastolatką. Po przeczytaniu powiedziałam sobie, że nigdy do niej nie wrócę. Ale złamałam daną sobie obietnicę... W Teatrze Kamienica powstaje spektakl na podstawie książki... I tak szczerze, ciekawość mnie zżera jak sobie poradzą z tematem na scenie.

książkę czytałam dawno,film mną wstrząsnął.film super.