Starania. On nie chce się zbadać.

U kobiety wszystko w porządku. On nie chce się zbadać. Co o tym myśleć?

...

Trzeba go przekonać. Znajopmi 5 lat sie starali, dziewczyna biegała po lekarzach i się badała, a facet był oporny - założył, że problem ma kobieta. W końcu lekarz powiedział, że odmówi dalszego "prowadzenia" dziewczyny, jeśli i mąż się nie przebada. Zmusiła go do przyjścia do kilniki i okazało się, że ma mało ruchliwe plemniki. Teraz starają się o dziecko przez inseminację.

A ile już się staracie?

3 lata

A dlaczego on nie chce się przebadać? Przecież to nie boli.

Mówi,że za bardzo chcemy i żeby próbować po prostu.

facet po prostu nie dopuszcza do siebie myśli że to z nim może być coś nie tak. Bo to uwłacza jego męskiej dumie. Tak to czasem mają faceci. :)

Starania to jedno, a badanie to drugie. Jeśli się nie przebadacie oboje, a jest jakiś problem, to możecie się starać do sądnego dnia, a i tak efektów nie będzie. Niektórzy faceci się wstydzą i boją tego, że problem może być po ich stronie. Koleżanka wzięła męża na rozmowę do tego profesora w klinice (wcześniej powiedziała lekarzowi o uprzedzeniach męża) i to on we właściwy i profesjonalny sposób poprowadził rozmowę.

jak dla mnie to faceci myślą, że jeśli jest problem to ma go kobieta a to dlatego, ponieważ mamy parę dni płodnych w miesiącu- wszystko zależy od cyklu itp. a jego plemniki zawsze mogą zapłodnić (tak bynajmniej mój mąż czasem mnie dobija takimi tekstami oczywiście w formie żartu). Więc postaw sprawę jasno Ty się badasz ciągle i się starasz jak tylko możesz to niech on się wysili.

"tak bynajmniej mój mąż czasem mnie dobija" Przynajmniej, a nie bynajmniej.

perwersja- wiedziałam, że to napiszesz, chciałam zrobić to samo :D

ze poruszylas temat temat ze znanego nam obu temat o talii z zachodzimy w ciaze!!!

Byłam szybsza.

Witam .Jest możliwość skorzystania anonimowo z anonimowego dawcy,miałem do czynienia z takimi przypadkami :)

Niestety, to nie jest takie łatwe z facetami.... Ja mam to szczęście, że mój mąż poddał się badaniom, i powiedział, że jeśli zajdzie taka potrzeba - to zrobi wszystko, co konieczne. Dumę męską niestety tzreba schować do kieszeni w takich chwilach. Porozmawiaj z mężem na spokojnie - powiedz mu, że Tobie też jest ciężko, że medycyna jest bardzo rozwinięta - a może to jakaś bakteria, którą uda się wyleczyć zwykłymi antybiotykami (znam taki przypadk wśród znajomych), że to tak naprawdę kilka chwil może zadecydować o istnieniu Waszego maleństwa. Daj mu czas, nie naciskaj - ale tłumacz, że Tobie też nie jest łatwo, że ciężko ciągnać to wszystko, kiedy masz wrażenie, że tak naprawdę On nie chce...powiedz, ile Ty przeszłaś badań, i niekoniecznie były dla Ciebie przyjemne, że Ty umiesz się poświęcić, że warto....

Hm...robię sondę dla tali...:)

Widze ze ktoś ma obsesję na moim punkcie...haha

Talia - to chyba raczej nie obsesja tylko ubolewanie nad ludzką głupotą i naiwnością.....:-O

Powiedzmy..