Bycie samemu z wyboru.

Czy ktos z Was jest sam z wyboru? Sam mieszka, zyje, prowadzi samotne zycie bo tak chce???

Zdefiniuj termin "sam z wyboru"

ja tak mam .

ja tak mam od lat poniewaz nie chce miec nikogo, przeszkadza mi meczy ja lubie sama

pewnie chodzi o kogos, kto woli byc samotny niz cieszyc sie ze szczescia w milosci, swoja droga dobre pytanie.. ja stwarzam takie pozory dla spoleczenstwa, natomiast w glebi pragne miec kogos kochanego

jestem sama z wyboru... nikt mnie nie wybrał no dobra, przynajmniej żaden z tych których bym chciała :o

pojedyncze zycie jest wygodne :D

Sam z wyboru- mam na myśli osobę, która nie chce być w związku, zakładać rodziny. Chce sama mieszkać,żyć.

w sumie prawda tylko lekko podkolorowana

arkadia czyli rozumiem , ze podoba Ci sie takie zycie?

jak sie ma kase , wygodnie zyje to jedynym problemem jest sterczacy fiut, ktoren trza od czasu do czasu strzachnac , gdzies zamoczyc. ale by sie napic piwa trzebas browar caly miec? nie chodzi po mieszkaniu i nie marudzi i nie skrzeczy i nie pierdzi , kiedy zechcesz to towar jaki zgrabny przyjdzie i noZki rozlozy. zycie bestroskie luksusowe. rozumiem samotnych z wyboru bogatych facetow

Nie mowie tu o osobach ktore calkowicie unikaja ludzi, nie. Mam na mysli takie ktore normalnie funkcjonuja w spoleczenstwie, jednak nie sa w zwiazkach i nie maja rodzin, bo nie czuja tego.

Ja wybralam samotne zycie pare lat temu. Teraz zaluje, zniszczylam piekna milosc, bo wolalam byc sama w tamtym czasie.

Ja jestem sama z wyboru. Wszystkich mężczyzn, którzy mnie znają. Z pozoru prowadzę takie w miarę wygodne, samotne życie. Zero zobowiązań, tylko ja i pies. A w środku coś we mnie wyje, tak strasznie chciałabym, żeby mnie ktoś zaakceptował i pokochał.

Czyli widze, ze jednak zalujecie, ze tak wyszlo. Ja stoje teraz przed taka decyzja i mam wielki dylemat.

a ja zawsze wiedzialam ze moim przeznaczeniem jest zyc samej i mieszkac samej... potrzebne jest tylko finansowe pewne zaplecze

ja jestem sama jest mi dobrze i wygodnie, milam jakies tam zwiazki ale nie dawaly mi satysfakcji zadnej, mam prace jaks tam ciezko mi finandowo al e uczuciowo nie, mata mowi ze bede plakac za 10lat, mam 33.. ale mi pasuje znajomi imprezki, czysty dom, zero pretensi i fochow

Ja też jestem sama. Jedyną trudnością dla mnie jest to, że faceci tego nie rozumieją i za wszelką cenę chcą cię złamać i wręcz zmusić do bycia w związku :O

JESTEM W ZWIAZKU... NA POZOR BARDZO UDANYM , JEDNAK CZASEM NIE MOGE ZNIESC PARTNERA I WOLALBYM BYC SAMA, W POPRZEDNICH ZWIAZKAH TO SAMO WIEC RACZEJ WINA NIE TKWI W PARTNERZE, TYLKO MI NIE PASUJE ZWIAZEK. BYC MOZE TO, ZE NIE MIALAM WZORCA DOBREJ RODZINY MA WPLYW??

Pancerna jakimi sposobami ?

ja widze kolezanki mezatki jak tkwia w gownie po pachy.... jak sie mecza sa upadlane sa tylkoz mezami czy tam partnerami bo wyjscia nie maja to mi sie slabo robi, u nas tylko jest takie okreslenie stra panna:) noigdzie na swiecie nie ma.

TEZ TO WIDZE, BIEGAJACE ZA DZIECMI, GOTUJACE MEZOM. TAK U NAS SIE MOWI STARA PANNA, TAK JAKBY CELEM ZYCIOWYM CZLOWIEKA BYL SLUB I DZIECI.

Ja tak mam:) Sam mieszkam, ostatnio w związku byłem 6 lat temu. Wszystkie moje związki kończyły się szybko, bo zwyczajnie mnie nudziły. Teraz nie wyobrażam sobie życia wspólnie z kimś. Samotne życie ma same zalety. Zero kompromisów, ustępstw, wspólnych planów, spędzania czasu razem... Związek to zwykłe ograniczenie wolności:D Mam 29 lat. To tak dla jasności.

Zyje tak i jestem szczesliwa. Finansowo gorzej, ale daje rade. Minusy? Nie potrafie isc do lozka z osoba z ktora nie jestem w glebszym zwiazku. Lecz zyje bez sexu i nie mam z tym problemow. Brakuje bardziej pewnych emocji, uczucia bycia kochana, podziwiana. Czesc tych potrzeb zaspokajaja znajomi plci meskiej i swiadomosc ze sie podobam jako kobieta, ale to nie jest wszystko. Druga sprawa jest taka, ze ciezko mi sobie wyobrazic dalsza przyszlosc samotnie. Boje sie ze w wieku 40-50 lat zaczne zalowac ze nie mam dzieci, wnukow, bede zazdroscic znajomym i czuc ze cos mnie bezpowrotnie ominelo. Probowalam zyc w zwiazku, ale nie potrafie. Myslalam ze nie trafilam na tego jedynego, ale w kazdym zwiazku wychodza te same rzeczy i po paru latach wiem, ze to we mnie jest problem. Moj najbardziej udany zwiazek byl zwiazkiem na odleglosc, gdy widywalismy sie 2x w miesiacu. Gdy przeprowadzil sie blizej wszystko sie posypalo. W temacie jest mowa o zyciu bez partnera, a czy wy myslicie o posiadaniu dzieci czy chcecie byc same? Pytanie do kobiet, bo to u nas zegar biologiczny tyka i czas na podjecie decyzji mamy do 35 r.z

Mezczyzni maja duzo lepiej w tej kwestii, o dzieci nie musza sie martwic, jak im sie znudzi kawalerskie zycie, a trzymaja forme to kobiete zawsze znajda, mlodsze kobiety ciagle "naplywaja" ;)

bez partnera i oczywiscie bez dzieci... i w tych kwestiach sie juz nic nie zmieni

no j a juz strsza 3 3 , al e mysle znaczy mam pzrebluski ze kiedys bym chcila dziecko .. ale kiedyz nie terz nie za 4 l.. i wiem z e moze byc za pozno..ale coz nic na sile..moze jak bede zdoln a finansowo zdecydyje sie, ale zwiazku nie chce, mam to po matce ona z facetem tak jest 27lat:) na odleglosc i bez zobowiazan wiekszych. zdalam sobie sprawe ze jestem kobieta ktora dobzre sie czuje bez mezczyzny..i tak zyje i tak mi dobrze, normy i narzuty spoleczne mnie nie mecz a nawet.jak dojrzeje to moze dam sie posiazdz jakiemus przystojnemu z hajsem...ps. zeby mil n a alimenta.

niz miec meza lumpa nieroba i menela, nie m a porzadnych facetowze stal;a praca zadbanych itp

ja tez sama i jest zajeebiscie:)

jestem sama od 6 lat, mam 29 i już jestem pewna, ze związki mi nie służą, męczą mnie. uwieklbiam swoją samotność, kocham wracać do cichego i pustego domu. ROk temu jednak poznałam wspaniałego mężczyznę, jest między nami chemia, czuję się zakochana,szaleję za nim , pociąga mnie, ale nie przekroczyliśmy jeszcze żadnej granicy, bo ja trzymam dystans. Z jednej strony chciałabym się do niego przytulić, ale wiem, ze musiałabym ponieść tego konsekwencje i byc w związku, a tego nie chcę :-(