Niespodziewane spotkanie w metrze.

Powiem Wam, że taka niespodzianka, jaka spotkała mnie dziś rano, zdarza się raz na 100 lat chyba. Szczególnie w mieście wielkości Warszawy. Otóż rano, jadąc do pracy metrem, wpadłam na jednego z piszących tu facetów, dobrze znanego wszystkim Ajron-Mana! I muszę przyznać, że zdjęcia nie oddają rzeczywistości. Kawał chłopa! Wysoki, postawny (chociaż wydaje mi się że mocno schudł od czasu, kiedy wysyłał mi swój portrecik) i przede wszystkim kulturalny, bo kiedy do pociągu wsiadł starszy pan o kuli, to natychmiast zerwał się, ustępując mu miejsce. Troszkę mu się włos przerzedził, to chyba jedyny jego mankament. Oczywiście on mnie nawet nie zauważył, nie mówiąc już o rozpoznaniu :( Najpierw siedział ze słuchawkami na uszach, zasłuchany w coś, co grało w jego wielkich słuchawkach. A potem zapatrzył się na jakąś lafiryndę stojącą obok niego [wściekły]

na mnie spoglądał

"ustępując mu miejsce" Ustępując mu (kogo? czego?) miejsca. Ajron byłby nie pocieszony, że nie znasz rekcji czasownika "ustępować".

Kochanie :D

No tak, on zawsze bardzo zwracał uwagę na poprawność wypowiedzi, więc pewnie masz rację :(

*niepocieszony

Perw analfabetyzm wtórny? skad ja to znam ??:D

Paluszek mi się omsknął i niechcący tę spację wcisnęłam.

To ten co jest sołtysem w Nowej Rzyci?

ja to wzrokowiec mnie grozi uwstecznienie :O

"ja to wzrokowiec mnie grozi uwstecznienie :o" Ja też, dlatego dzisiaj jak tylko otworzą to śmigam do biblioteki, żeby "pooglądać" coś po fachowej korekcie. :D