in vitro i dylemat

Cześć Pewnie mój temat wyda się być nudny, ale potrzebuję z kimś o tym pogadać. Z kimś kto ma podobne doświadczenia, lub jest po prostu chętny do dyskusji na ten temat. Od pewnego czasu się staramy o dziecko i nie wychodzi - ale nie o tym chcę pisać. Po prostu z lekarzem doszliśmy do wniosku, że jak w ciągu 2 miesięcy się nie uda, to klinika i in vitro. Dowiedziałam się już finansowych kwestii, wiem ile nas to będzie kosztować (w kraju w którym mieszkam jest refundowane in vitro, jedynie bardzo drogie leki trzeba kupić) No ale zastanawiam się jak to jest z tym in vitro.. czy jest to etyczne? Co się stanie z tymi komórkami które zostaną połączone z plemnikami ale nie znajdą się w mojej macicy? Nie chcę wyjść na psycholkę, no ale to jednak zapłodniona komórka, z niej powstaje dziecko.. Sama nie wiem co o tym myśleć... A jak Wy sądzicie? Bylibyście zdolni zdecydować się na in vitro?

uhm czyli jednak nudny temat, tak jak sądziłam :)

Jeśli rozważasz taki temat, sorry ale naprawdę "z dupy wzięty" to znaczy ze tak naprawdę nie masz większych problemów. Jełsi potrzebujesz W TAKIEJ sprawie zeby ktoś obcy ci powiedział "to w porządku" albo "to be" to znaczy ze wcale nie powinnaś myśleć o in vitro. Sorry, ale twoje pytanie wydaje się wskazywąć, ze faktycznie masz zadatki na "psycholkę" - a raczej poważne podstawy do tego, aby w razie procesu in vitro zakończonego sukcesem męczyć siebie, męża i dziecko wydumanymi grzechami, ogrommną winą itd. Nie popychaj głupot na Kafeterii, idx do psycologa i pogadaj z nim, zanim zniszczysz zycie sobie i rodzinie. Powiem tylko: codziennie tysiące jeśłi nie miliony zapłapdnionych jajeczek obumiera i kobiety nawet się o tym nie dowiaduja. Powinny wg ciebie odprawiać na wszelki wypadek msze załobne albo biczować się na zapas?

Dlaczego na mnie najeżdżasz zaraz? Ja napisałam tylko o dylematach o tym, że zastanawiam się nad tym To chyba nic złego? Skąd tyle jadu :/