problem z poglądami politycznymi babci... (tylko odp poważnie)

problem jest taki, że babcia jest fanatyczną zwolenniczką PRLu i komunizmu. Ciągle opowiada, że choć przed wojną była tylko kilkuletnią dziewczynką to pamięta jaką biede i upokorzenie cierpiała a po wojnie komuniści wszystko zmienili że mogła iść do szkoły, jeść wszystkie posiłki codziennie, rodzice mieli prace a potem ona i generalnie takie rzeczy mówi na temat tego okresu. a o Solidarności mówi jako o bandzie złoczyńców i oszustów którzy zmarnowali nasz kraj i jeszcze się z tego cieszą. Mogłaby mieć takie poglądy, może nawet ma troche racji, ale ona często wypowiada je głośno przy obcych ludziach a jak usłyszy jakąś krytykę komunizmu to się denerwuje i awanturuje. Aktualnie od 6 lat mieszkamy w małej miejscowości gdzie wszyscy się znają i niestety mamy sporo konfliktów z sąsiadami a w szkole niektórzy mnie nie lubią tylko przez zachowanie mojej babci chodzi tu o ludzi z klasy(choć na szczęście mam też dobrych przyjaciół) a także nauczycieli. Gdy prosimy babcie aby sobie odpuściła to potrafi się rozpłakać i mówi, że dopóki będzie żyła, będzie broniła tego co uważa za słuszne a nie biernie przysłuchiwała się kłamstwom złych ludzi. Co zrobić? co ja jestem winna? dość często słyszę np w sklepie, na ulicy, że trzeba powiesić czerwoną świnię albo coś w tym stylu. W poprzednim miejscu gdzie mieszkaliśmy babcia była dość lubiana tzn też były problemy z niektórymi, ale nie aż tak, teraz jest masakra.

w niektórych sprawach ma babcie racje.Praca byla przymusowa.Nie było niebieskich ptakow na garnuszku państwa i innych ludzi.

zgadzam się, że po części ma racje, ale nie moge jej przekonać żeby już tego tak nie manifestowała..

ma nie mieć prawa do własnych poglądów. Zdaje się, że przeciwnicy PRLu mówią coś o wolności słowa, to ma działać w jedną stronę?

moi rodzice i ich rodzeństwo też mają podobne poglądy. Nie wszystko im się wówczas podobało, ale chwalili sobie ówczesne czasy. Była praca, miejsca w przedszkolach i żłobkach, zakładowe stołówki, tanie wczasy.Wbrew pozorom nie brakowało artykułów spożywczych, chociaż na półkach sklepowych królował ocet. Jeden z moich stryjków dzisiaj powiedział coś, co mnie zastanowiło, cytuję jego słowa "jak w pracy były jakieś konflikty z szefostwem szło się do przewodniczącego partii i naświetlało tę sytuację. Za godzinę już szef był na dywaniku, został pouczony - wicie towarzyszu, rozumicie, że do klasy robotniczej trzeba podchodzić spokojnie... Na drugi dzień szefa można było przyłożyć do rany. Teraz do kogo pójdziesz na skargę?, nie ma do kogo". Mój ojciec i jego dwóch braci nigdy nie należeli do żadnej partii, trzeci brat, dyrektor niezbyt dużego przedsiębiorstwa musiał zapisać się do partii, aby móc awansować na to stanowisko. Zapisał się do SD -Stronnictwo Demokratyczne. Nie było to wówczas politycznie poprawne, ale do zaakceptowania przez ówczesne władze.

do popadania w skrajności. Bałwanem jest, kto pochwala miniony (na szczęście) totalitaryzm. Ogólnie była wtedy szarość, bylejakość, dywanik u szefa za listy z Anglii, powszechna bieda, zamknięte okno na świat. W takim ustroju wychowały się pokolenia bierne, mierne, zachowawcze, a zachowawczość czyli niemozność lub niechęć wyzwalania inicjatywy spowodowała i ciągle powoduje, że mamy dziś to, co mamy. To nie jest sprawa draieżnego kapitalizmu tylko naszych ciągle nijakich postaw obywatelskich...

Masz bardzo mądrą babcie. Ja też wolałam tamte czasy, chociaż byłam tylko dzieckiem Jestem chora od urodzenia, miałam darmowe leki, rehabilitacje, wczasy z rodzicami. Wolałam też jak do sklepu rzucili czekoladę czy banany bo wiadomo było że się wystoi w kolejce i się kupi. A dziś co z tego, że w sklepach wszystko jest jak mnie nie stać nic kupić. Pójdę, pooglądam i tyle. A jak lekarzowi powiedziałam, żeby mnie skierował na jakiś turnus rehabilitacyjny to się patrzył jakbym chciała przynajmniej wakacje na Karaibach.

ma racje szczególnie z tym o solidaruchach :)

tak mowi, ze za komuny bylo lepiej bo praca byla, wakacje, mieszkania, odbudowano kraj i kazdy mial pieniedzy tyle, ze wystarczylo. Ludzie sie spotykali, bawili, w sklepach bylo wszystko ( moja babcia miala sklep i to na wsi i mowi, ze chcieli z solidarnosci tak pokazac, ze komuna jest zla i caly towar wywozili do lasu i zakopywali, mowiac, ze nie ma nic w sklepach tylko ocet). owszem, byly kartki ale kazdy mial po tyle samo. A teraz wszystko prywatne, lekarze prywatnie, leki drogie ( za komuny rencisci mieli darmowe leki), pracy nie ma a majatek wysprzedany.

Teraz żyje się lepiej może 10%.... Za "komuny" lepiej żyło się 90%...

Gowno prawda , ze zylo sie lepiej. Na mieszkanie czekalo sie 20 i 30 lat. Dobrze mieli tylko ci przy korycie. Jakies szychy partyjne . Zwykly czlowiek mial zapierdalac i tyle. Ludzie w pracy ryli pod soba jak krety. W sklepach pustki , tylko Ci co ostro kombinowali lub kradli to mieli. Nigdzie nie mozna bylo wyjechac, bo nie chceli wydac paszportow. Ogolnie syf i zacofanie. Przez to teraz mamy takie klopoty ,ze musimy nadrabiac iles lat.