czy jest tu jakas mama ktora wcale sie nie cieszy ze ma dziecko?

wiem ze to glupie pytanie i pewnie nie ma tu takiej osoby... mam 22 lata i zaluje ze mam dziecko i nie moge zyc jak moi rowiesnicy ... ;/

a kiedy zostałaś mamą? Jeśli dopiero co, to możesz masz baby bluesa..ja mialam niestety, pokochalam dziecko dopiero jak mial kilka tygodni.. Jesli masz starsze dziecko...to nie mysl o tym o robia rowiesniczki pomysl o dobrych stronach. Jak one beda siedzialy w pieluchach Ty bedziesz mogla robic kariere i sie bawic :-) Zawsze staraj sie widzie dobre strony.. Usmiech dziecka, pzytulenie, wspolna zabawa..

zebys kiedys nie zalowala tych słow:O bo sa tacy co wszystko by dali zeby byc matka ciekawa co bys zrobila jak bys nie mogla miec czy tak samo bys mówila czas pokaze

no moje dziecko ma juz 2 lata...

Ja też za wcześnie zostałam matką za wcześnie :(

Pewnie przezywasz, ze nie mozesz isc na sylwka? :-P nie martw sie, minie ci po 1 stycznia :-D

nie no wlasnie moge isc na tego glupiego sylwka i moge nawet imprezowac.. tylko zal mi ze nie moge zyc jak moi rowiesnicy, tez bym chciala pracowac, studiowac , mieszkac w innym miescie itp

widac ze naczytalas sie kolorowych gazetejk gdzie przedstawiają ze dziecko pieknie spi, super je i jest mega grzeczne, no ale ja nie mając dziecka wiedzialam z czym to sie wiąże ,jakie konsekwencje ponosze jako matka, i nie zawsze jest tak słitasnie jak kolorowe czasopisma to przesdtawiają :o

ja żałuję,ze mam dzieci dalam im wszystko syn w wieku 17 lat mnie pobil tak ze teraz jestem na rencie o córce w ogóle wolę juz nawet nie wspominać bo brak słów \dzieci zmarnowały mi życie łatwo wam wypowaidac sie jakie sa cudowne gdy mają 3 latka pożyjecie dłuzej to zoabzczymy

jejku dziewczyno, przeciez taka mloda jestes... dziecko podrosnie i pojdziesz tyrac do tej swojej wymarzonej pracy :-O

chodzi o zycie 22 letniej dziewczyny..powinno wygladac inaczej niz moje.. siedzenie w domu 24 na dobe potrafi dobic ;/

No rozumiem Cię, ja jestem starsza od Ciebie, tez siedzę z dziecmi w domu i tez mam dosc. Ale nie dzieci - ciesze się, ze one są, bez nich moje zycie juz nie miałoby sensu. Mam dosc tego siedzenia... Jednak ja juz swoje przezylam, wybawilam sie itd... A masz meza?

rozumiem cię ale coż nic nie zrobisz na razie. jak dziecko podrośnie to będziesz miała czas na trochę szalenstw, pracę i naukę. jakbym miała dziecko w tym wieku to też byłabym zdołowana ale tak jak figofago ja się wyszalałam, najeżdziłam, pouczyłam to teraz siedzenie w domu nie jest takie straszne

Kasia katarzyna kaska - ty nie pisz co dzieci pokażą bo twój przypadek jest przykry ale to jakas patologia takie przypadki slyszy sie w tv, ale w zyciu wiele rodzin jest szczesliwych i sa wzloty i upadki ale nie az taki hardcore..

ja tez nie jestem z tych ktorzy sie nie wyszaleli.. tez szalalam i dalej czasami sobie psozlaeje.. chodzi o to ze ja zawsze bylam ambitna.. i nadal nie moge sie pogodzic ztym ze jest tak jak jest..

Eternal - ja też mam bliźniaki :-) Jak Twoje maluszki się chowają? Widzę, ze się wczesnie urodziły... :-)

wszystko w porządku na szczęście. w jakim wieku są twoje?

Ale czekaj.... masz tylko srednie wyksztalcenie, tak? A chcialabys studiowac??? Wiesz, ja majac 22 lata zmienialam kierunek studiow i zaczynałam od nowa. Byłam więc 3 lata starsza od wiekszosci ludzi na wydziale. Te drugie studia wspominam wspaniale. Zupelnie dzien do nocy w porownaniu z pierwszymi. Skonczyłam je. Pracowałam w zawodzie. Wiec nie widze powodow, dla ktorych nie mialabys zaczac studiowac rok.... (jesli o studia ci chodzi... )

tak chodzi mi o studia.mam nadzieje ze od pazdziernika bede mogla zaczac w koncu...;/

nie chcąc nikogo oceniać , my z mężem "walczymy " o dziecko od 4 lat i jestem już po jednej stracie w maju, nie wiem jak u ciebie "taka sobie mama" ale dla mnie dziecko jest spełnieniem marzeń i nigdy nie powiedziałabym że żałuję, dziecko jest wszystkim co najlepsze może spotkać człowieka, widać nie dojrzałaś do bycia matką. pomyśl teraz co twoje dziecko za kilka lat pomyśli jak znajdzie taki post na forum, kiedy okaże się że ważniejsze od niego było dla ciebie balangowanie i życie jak inni twoi rówieśnicy, pomyśl też czy oni mają tak kolorowo jak tobie się wydaje, może niejeden z nich zazdrości tobie że masz takie małe chodzące szczęście, pomyśl...

jedni żałują że mają inni żałują że nie mają. Nikomu nie dogodzisz...

Ja za 2 miesiace skończe 24 lata. Mam 2,5 letniego synka. Też w życiu dużo sie nie wyszalałam tymbardziej, ze tez pozno zaczelam. Tez miewam gorsze dni, ale nigdy nie zwalowałam tego, ze go mam i ze go urodzilam. Ciesze się, że jest zdrowym, radosnym chłopcem i to dla mnie najważniejsze i Ty tez powinnas cieszyc sie, ze masz zdrowego dzieciaczka. Niektorzy rodzice przezywaja tragedie, bo maja chore dzieci, a Ty nie cieszysz sie z tego ze masz zdrowego urwisa... Tak jak mowie, prawie kazda matka miewa ciężkie chwile. Ja czasem tez mam dosc, zazwyczaj jak synek przechodzi sam siebie, albo pomyśle wtedy jak fajnie ma moja przyjaciółka (nie ma dzieci). Robi co chce i kiedy i nikomu nie musi podporzadkowwac swojego rytmu dnia, i tu nie chodzi o imprezowanie, bo ona ten etap ma juz za soba. Ale zwczajnie moze sie polozyc spac kiedy chce, jechac na zakupy kiedy chce itp wiadomo tego czasem brakuje, takiej wolnosci i niezaleznosci w pelnym stopniu, ale z dzieckiem tez te wszystkie rzeczy da sie wykonac tylko trzeba sie dobrze zoorganizowac. Wiadomo jak jestes chora czy po prostu musisz polezec, dziecko tego raczej nie zrozumie, bywa ciężko, ale za kilka lat będzie starsz i wszsystko bedzie prostsze. A mając wiecej lat 28-30 tez rownie dobrze mozesz wyskoczyc gdzies na impreze. A studiowac przeciez moglas majac dziecko, chyba ze chodzi o kwestie finansowe. Czas na prace tez przyjdzie, jeszvze kiedyś zatesknisz za chwlami spedzonymi z dzieckiem w domu.