Jak mi dzisiaj źle

Mam od kilku dni tak nieopisanego doła, nie wiem czy to normalne. Jestem świeżo po studiach, szukam od pół roku pracy. Dobrze to wszystko znosiłam, robiłam coś tam dorywczo, jakieś korepetycje i tłumaczenia, wspierałam jeszcze znajomych dobrym słowem,ale od Sylwestra, którego spędziłam sama, coś mi się stało. Wstaję rano, całymi dniami nic nie jem, nie maluję się, chodzę w dresie i płaczę. W nocy nie śpię tylko płaczę. Nawet teraz płaczę, jestem aż cała spuchnięta. Moje życie to porażka, mam 26 lat, nie mam faceta, moje 3 związki były jeden za drugim katastrofą. Przyjaciele wiadomo, jak w tym wieku, małżeństwa, dzieci, zaręczyny. Z rodzicami nie mam zbyt bliskich kontaktów, rodzeństwa nie mam. Wydaję się sobie taka beznadziejna, bezwartościowa, głupia, bezużyteczna, że chciałabym umrzeć. W dodatku zabija mnie samotność, nie mam dla kogo żyć, moja rodzina jest dysfunkcyjna i wiele razy słyszałam, że jestem niechciana. Przestraszyłam się dzisiaj tych myśli i zaczęłam dzwonić do przyjaciółek, żadna nie miała czasu, żeby ze mną pogadać,jedna bo właśnie idzie z mężem na obiad, druga, bo zaraz ma umówione USG, trzecia, bo idzie na randkę.Nie winię ich za to, każdy jakoś układa sobie życie, tylko nie ja. Nie mam siły, żeby się ogarnąć, żeby się zmusić do jedzenia, boję się powrotu anoreksji, bo kiedy ją miałam to nikt o mnie nie walczył, sama uparłam się, żeby z tego wyjść. Czy ktoś też teraz przeżywa coś podobnego?